Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Τριγκίδης – Αρχιτέκτων μηχανικός
H πρώτη συνάντηση -πάνε χρόνια τώρα- μία αγκαλιά. Είσοδος στην Καλντέρα από το μεγάλο, το δυτικό άνοιγμα. Το κομμάτι που απέμεινε από την ηφαιστειακή έκρηξη μοιάζει να σε υποδέχεται με απλωμένα τα άκρα, να θέλει να σε πάρει αγκαλιά. Αργότερα όταν πήραμε τον χάρτη του νησιού ζωγραφίστηκε μπροστά μας η γεωλογική μορφή που είχαμε προαισθανθεί. Φεγγάρι ημισέληνο, στην αγκαλιά την Θηρεσία, το συμπλήρωμα. Στο εσωτερικό, σαν τέκνα τους, η παλαιά και η νέα Καμμένη. Γεωλογικό Θαύμα που κεντρίζει τη φαντασία η Σαντορίνη. Να ονειρεύεσαι ξύπνιος. Η ματιά ακολουθεί αργά-απαλά σαν χάδι, την Κόψη του Κρατήρα. Τα ασπροντυμένα κτίρια κρεμασμένα όπως τα χιόνια στα βουνά, σε μία άβυσσο 300 μέτρα μέχρι την επιφάνεια της θάλασσας κι άλλα 400 έως το βυθό του κρατήρα. Της ματιάς το χάδι παίρνει μορφή στη σκέψη, για περπάτημα, για ένα περίπατο στο χείλος του κρατήρα.
Η Γέννηση της Σαντορίνης θέλημα της μάνας Γης, κομμάτι από τα σωθικά της να το δωρίσει στο φως. Δημιουργήθηκε σε αρκετές ηφαιστειακές ενέργειες. Οι πρώτες φάσεις δραστηριότητας ξεκίνησαν πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Στο φως έδωσαν ένα κυκλικό νησί σπάνιας ομορφιάς που βαφτίστηκε Καλλίστη (αρχαία ελλην. κάλλος = ομορφιά, χάρη). Πρωτοκατοικήθηκε από Φοίνικες. Αργότερα ο Θήρας, άρχοντας της Σπάρτης, ιδρύει μία σπαρτιατική αποικία. Το όνομα «Στρόγγυλη» από τον Πλίνο πρόκειται μάλλον από παρεξήγηση για αναφορά άλλου ηφαιστείου το «Στρόμπολη” στη Σικελία. Οι Βενετοί αποικιοκράτες και οι Φράγκοι Σταυροφόροι την ονομάζουν από τον 12ο μΧ αιώνα Santa Irene (ελλην.= Αγία Ειρήνη) από ένα τόπο ανεφοδιασμού τους που βρισκόταν κοντά στην Εκκλησία της Αγίας Ειρήνης.
Η σημερινή της γεωλογική μορφή σχηματίστηκε μετά τη μινωική έκρηξη περίπου το 1613 πΧ. Το περίγραμμα της καλντέρα (ισπαν. = καζάνι, εδαφική κοιλότητα) δημιουργούν τα νησιά Θήρα, Θηρασία και Ασπρονήσι. Γι αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν τη Σαντορίνη, η πεζοπορία στο χείλος του Κρατήρα είναι μία αξέχαστη εμπειρία, σε μία από τις ομορφότερες διαδρομές. Μέσα από χωριά λουσμένα στο άσπρο. Ένα άσπρο πού δεν αντέχει λεκέδες επάνω του. Δίπλα από όμορφες εκκλησίες και παρεκκλήσια. Σε περισσότερες από 300 εκκλησίες στέλνουν οι κάτοικοι καθημερινά τις προσευχές τους. Χωρίς Πίστη στο Θεό δεν μπορείς να κατοικείς επάνω σε ένα ηφαίστειο. Θα περπατήσετε πάνω σε ίχνη λάβας, θα σκαρφαλώσετε στην κορυφή Μαυροβούνι σε αρχαίους ηφαιστειακούς κώνους. Δεν χρειάζεται να έχετε γεωλογικές γνώσεις. Με μυρωδιά από θυμάρι και ανάμεσα σε θάμνους κάπαρης θα απολαύσετε υπέροχες στιγμές θέας από τη ζωή της καλντέρα. Τις αναλαμπές του ήλιου στην επιφάνεια της θάλασσας. Τα κρουαζιερόπλοια που τη διασχίζουν. Οπότε η Ελλάδα ζήτησε να δείξει την ομορφιά της, η Σαντορίνη πρόθυμα έδωσε μία εικόνα από το κορμί της.
Έχει μία μαγεία η Καλντέρα που σε τραβάει σαν μαγνήτης. Οι φωτογραφίες που παραθέτω δείχνουν το πλείστον σκάλες που οδηγούν προς το βάθος της. Στη διάρκεια της διαδρομής είχα την αίσθηση ότι όλες οι σκάλες οδηγούν κάτω, στη χαμένη Ατλαντίδα .
Υ.Γ.: Η διαδρομή από το κέντρο της Φηράς έως το κέντρο της Οίας είναι περίπου 10 χιλιόμετρα. Διάρκεια περίπου 2,5 ώρες. Επειδή τα διαλείμματα για να απολαύσετε τη θέα της καλντέρα είναι πολλά, υπολογίσετε 4-5 ώρες. Για αυτούς που θέλουν στο τέλος της διαδρομής να χαρίσουν στα μάτια το ανεπανάληπτο δειλινό στην Οία, αφετέρια είναι η Φηρά. Για όσους έχουν πρόβλημα από πολλά αναφορικά κομμάτια, το ξεκίνημα από την Οία είναι ευκολότερο. Η περιγραφή από τη διαδρομή και οι φωτογραφίες έγιναν στις αρχές του Οκτώβρη 2021.
