Κείμενο – φωτογραφία: Omorfa Taxidia
Αυτό είναι το λάβαρο της Μονής Αρκαδίου που πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 157 χρόνια από το ολοκαύτωμα της. Όταν οι Οθωμανοί πολιόρκησαν το ιστορικό μοναστήρι, κέντρο της κρητικής επανάστασης, το λάβαρο κυμάτιζε στη δυτική πύλη. Σ’ αυτό ορκίστηκαν οι λιγοστοί μαχητές της Μονής να την υπερασπιστούν μέχρι θανάτου.
Όταν οι Τούρκοι και οι Αλβανοί μπήκαν στο μοναστήρι μετά από αιματηρή πολιορκία δυο ημερών, έσφαξαν όποιον βρήκαν ζωντανό, ενώ τα γυναικόπεδα ανατινάχθηκαν στην μπαρουταποθήκη, μια θυσία που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση σε όλο τον χριστιανικό κόσμο της Ευρώπης γεννώντας ένα νέο κύμα φιλελληνισμού.
Με το τέλος της πολιορκίας, το λάβαρο χάθηκε. Τέσσερα χρόνια μετά, το 1870, στο Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε συνέλευση των ιεραρχών, των ηγουμενοσυμβουλίων και των δημογερόντων της Κρήτης. Σ΄αυτήν έλαβε μέρος και ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου Νικόδημος Κατσιβέλης με τους συμβούλους του, τον Παρθένιο Κανακάκη και τον Συμεών Γαβρά.
Καθώς κάθισαν σε έναν καφενέ περιμένοντας τη συνέλευση, μπήκε μέσα ένας Τούρκος αξιωματικός. Όταν έμαθε από πού ήταν οι τρεις ιερωμένοι, τους πλησίασε και άρχισε να συνομιλεί μαζί τους. Στο τέλος ζήτησε από Συμεών Γαβρά να τον ακολουθήσει στο σπίτι του. Το έκανε με φόβο. Ωστόσο εκεί ο Τούρκος αξιωματικός του παρέδωσε το λάβαρο της Μονής που είχε πάρει μαζί του μετά την πολιορκία και το είχε φυλάξει στο σπίτι του.
Από τότε το λάβαρο επέστρεψε τη Μονή Αρκαδίου. Το 1920 (ενώ είχε προηγηθεί η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα) απονεμήθηκε στο Ιερό Λάβαρο ο Πολεμικός Σταυρός Β’ τάξεως από τον αρχηγό του στρατού Ι. Παρασκευοπουλο.
Θα το δείτε στο μουσείο της Μονής Αρκαδίου που βρίσκεται σε οροπέδιο 23 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο.
Δείτε σχετική ανάρτηση μας για τη Μονή Αρκαδίου με πολλές φωτογραφίες!
