Κείμενο – φωτογραφίες: Omorfa Taxidia
Μπορεί σε μας αυτή η γιορτή να μη λέει πολλά, ωστόσο σήμερα Τρίτη, ο αγγλοσαξονικός κόσμος κινείται στους ξέφρενους ρυθμούς του Χαλοουίν. Πρόκειται για μια γιορτή με παγανιστικές ρίζες που αρχικά γιόρταζαν οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί, οι μετανάστες των οποίων την μετέφεραν στην Αμερική και από εκεί τα τελευταία χρόνια το διαδίκτυο σε όλο τον κόσμο. Είναι κάτι σαν το δικό μας καρναβάλι και γιορτάζεται κάθε 31 Οκτωβρίου. Ο κόσμος μεταμφιέζεται, συνήθως σε κάτι τρομακτικό και διασκεδάζει μέχρι το πρωί. Σήμα κατατεθέν του Χαλοουίν είναι οι κολοκύθες οι οποίες μεταμφιέζονται και αυτές.
Στην Ευρώπη, από τις βασικές ατραξιόν του Χαλοουίν είναι το Κάστρο του Κόμη Δράκουλα στη Ρουμανία. Χιλιάδες άνθρωποι το επισκέπτονται σήμερα για να δουν από κοντά τα κατορθώματα του αιμοσταγή Κόμη ο οποίος υπήρξε μόνο ως μυθιστόρημα και όχι στην πραγματικότητα.
Το Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, είναι το Κάστρο Μπραν που βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή στα σύνορα Τρανσυλβανίας και Βλαχίας και έχει ταυτιστεί με τον Βλαντ Τέπες (1431-1476), έναν αιμοσταγή ηγεμόνα της Βλαχίας, ο οποίος με τη σειρά του έχει ταυτιστεί με τον Κόμη Δράκουλα, τον ηρώα ενός μυθιστορήματος του ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ.
Στην πραγματικότητα ο Βλαντ Τέπες, δεν έπινε αίμα αλλά έχυνε αίμα, καθώς τιμωρούσε με απάνθρωπο τρόπο όχι μόνο τους εχθρούς αλλά και τους υπηκόους του όταν αυτοί παρανομούσαν ή διαφωνούσαν. Στους κλέφτες έκοβε τα χέρια, στις γυναίκες που παρεκτρέπονταν το στήθος και μπορείτε να φανταστείτε τι έκανε σ΄αυτούς με βαρύτερα αδικήματα.
Το παρατσούκλι του ήταν «ο Παλουκοτής» καθώς είχε βρει έναν τρόπο να παλουκώνει σε ξύλινους στύλους τους αιχμαλώτους από τις μάχες που έδινε, κυρίως με τους Οθωμανούς. Ο θάνατος του δύσμοιρου αιχμαλώτου ήταν αργός και βασανιστικός, καθώς έπαιρνε μέχρι και τρεις μέρες πάνω στον στύλο για να ξεψυχήσει.
Όταν κάποτε έφτασε στην περιοχή ένα ασκέρι Οθωμανών για να την καταλάβει, μόλις οι στρατιώτες αντίκρισαν ένα δάσος από παλουκωμένους αιχμαλώτους, τρόμαξαν τόσο πολύ που το έβαλαν στα πόδια.
Όσο για το Kάστρο Μπραν που κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα από το Τευτονικό Τάγμα και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο της Ρουμανίας, δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να πιστοποιούν ότι ο Βλαντ ο Παλουκοτής είχε κάποια σχέση μαζί του.
Και πως προέκυψε όλο αυτό το αφήγημα περί Κόμη Δράκουλα; Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ιρλανδός συγγραφέας βιβλίων τρόμου Μπραμ Στόκερ (1847-1912) επισκέφτηκε τη Βιέννη. Στην βιβλιοθήκη της αυστριακής πρωτεύουσας ανακάλυψε κάποιες ιστορίες για τα αιματηρά κατορθώματα του Βλαντ του Παλουκοτή. Τις είχαν γράψει Γερμανοί, που είχαν εγκατασταθεί στην Τρανσυλβανία τον 13ο αιώνα για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της και μέχρι και σήμερα αποτελούν μειονότητα της Ρουμανίας. Από αυτά ο Μπραμ Στόκερ εμπνεύστηκε την ιστορία του κόμη Δράκουλα, γράφοντας το ομώνυμο βιβλίο. Από μόνο του αυτό δεν θα ήταν αρκετό να πάρει ο μύθος αυτές τις διαστάσεις αν δεν αναλάμβανε το Χόλυγουντ να κάνει το βιβλίο κινηματογραφική ταινία. Ιδιαίτερα στη δεκαετία του εβδομήντα οι ταινίες με τον Κόμη Δράκουλα έσπαγαν ταμία.
Έτσι οι Ρουμάνοι ταύτισαν το Κάστρο Μπραν και τον Βλαντ Τέπες με την ιστορία του Κόμη Δράκουλα και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι απ΄όλο τον κόσμο το επισκέπτονται με την προσδοκία ότι θα συναντήσουν τον Κόμη που ρουφούσε το αίμα των δύσμοιρων γυναικών. Μάλιστα το καλοκαίρι οι επισκέπτες ξεπερνούν της πέντε χιλιάδες την ημέρα.
Γύρω από το Κάστρο έχει αναπτυχθεί μια τεράστια εμπορική δραστηριότητα και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η περιοχή ζει από το Κάστρο Μπραν και την ιστορία του Δρακουλα. Αυτές μέρες του Χαλοουίν γίνεται χαμός.
Info…
Στο Κάστρο Μπραν πήγαμε στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού ταξιδιού που οργάνωσε το τουριστικό γραφείο της Θεσσαλονίκης Mentor Travel Specialists που μεταξύ άλλων ειδικεύεται στις εκδρομές στο Βουκουρέστι και άλλες περιοχές της Ρουμανίας.
