Είναι πραγματικά ανεύθυνος και καταστροφικός ο τρόπος με τον οποίο οι αρμόδιες αρχές χειρίζονται τη συνεδριακή δραστηριότητα από την οποία τρώνε ψωμάκι εξήντα και πλέον διαφορετικά επαγγέλματα.
Επί της ουσίας μιλάμε για τον θάνατο ενός από τα πιο εύρωστα κομμάτια του ελληνικού τουρισμού, καθώς οι αρμόδιοι επιμένουν στα πέρσινα αποτυχημένα υγειονομικά πρωτόκολλα, τα οποία προβλέπουν πως μπορούν να γίνονται συνέδρια μέχρι 50 άτομα (μαζί με το προσωπικό της διοργάνωσης). Αυτό σημαίνει πως επί της ουσίας συνέδρια δεν μπορούν να γίνουν δια ζώσης παρά μόνο διαδικτυακά. Άρα παύουν να αποτελούν τουριστική δραστηριότητα παρά μόνο επιστημονική.
Οι άνθρωποι της συνεδριακής αγοράς, ζητούν ο αριθμός των συνέδρων να προκύπτει από τις διατάσεις της συνεδριακής αίθουσας με βάση τις αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται λόγω πανδημίας. Έτσι σε μεγάλες αίθουσες χιλιάδων τετραγωνικών, να γίνονται συνέδρια με περισσότερους συνέδρους.
Υποστηρίζουν πως τα συνέδρια γίνονται σε χώρους όπου αποδεδειγμένα τηρούνται απαρέγκλιτα όλα τα μέτρα (μάσκες, αποστάσεις, αντισηπτικά κλπ) καθώς υπάρχει συνεχής έλεγχος.
Τα νέα πρωτόκολλα που δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ της περασμένης Πέμπτης, προβλέπουν επίσης πως όλα τα συνέδρια θα πρέπει να πραγματοποιούνται είτε μόνο διαδικτυακά, είτε υβριδικά, όχι όμως μόνο δια ζώσης. Είναι μια διάταξη που μας θυμίζει πως ζούμε στη χώρα της παράνοιας.
Τα νέα πρωτόκολλα που επί της ουσίας είναι ίδια με τα παλιά, ισχύουν μέχρι της 24 Μαΐου, δηλαδή την άλλη εβδομάδα. Και μετά τι; Κανείς δεν ξέρει. Έτσι τα ξενοδοχεία και οι συνεδριακοί χώροι δεν μπορούν να απαντήσουν σε ζητήσεις που γίνονται για συνέδρια και εταιρικές εκδηλώσεις τον άλλο μηνά. Χάνονται δουλειές, διανυκτερεύσεις και πολύτιμοι τζίροι.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα σε έναν κλάδο από τους πιο προσοδοφόρους για τον ελληνικό τουρισμό, που είναι σε απόγνωση καθώς βρίσκεται σε αναστολή από τον Μάρτιο του 2020.