Του Σάκη Παπαδόπουλου

Οι φωτογραφίες από την χθεσινή πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου προκαλούν διάφορα συναισθήματα και δυστυχώς όχι ευχάριστα. Εδώ και δεκαετίες ακούμε μεγαλόστομες υποσχέσεις πρωθυπουργών, διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων, ότι το επόμενο υπουργικό συμβούλιο θα είναι ολιγομελές για να είναι ευέλικτο και αποτελεσματικό. Και φτάσαμε να μην χωράνε οι Υπουργοί και υφυπουργοί στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου και κάποιοι να κάθονται σε πλαστικές καρέκλες. Ίσως θα πρέπει να συνεδριάζουν κατά ομάδες αναλογία με το τελευταίο νούμερο του ΑΦΜ τους.
Είναι προφανές πως ανάμεσα σε αυτούς που δικαιωματικά έλαβαν μια υπουργική θέση, ήταν και αρκετοί που χρίστηκαν Υπουργοί και Υφυπουργοί για να εξυπηρετηθούν εσωκομματικές ισορροπίες, φιλίες, πολιτικά τζάκια και άλλα παρόμοια. Δυστυχώς από την ίδρυση του, το Υπουργείο Τουρισμού είναι το κατεξοχήν Υπουργείο που χρησιμοποιείται για αυτούς τους λόγους.
Γι’ αυτό και η χώρα μας, που οι κυβερνώντες υποστηρίζουν πως ο τουρισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία, που μαζί με τα έμμεσα έσοδα προσφέρει πάνω από το 30% του ΑΕΠ και στηρίζει την ασθμαίνουσα οικονομία της, στερείται τουριστικής πολιτικής. Δηλαδή ενός πολυετούς σχεδίου με στόχους και όραμα, για μια πιο ισορροπημένη και αποδοτική τουριστική ανάπτυξη, που θα σέβεται και θα προστατεύει τη χώρα (περιβάλλον, ανομία, εξάντληση φυσικών πόρων και τόσα άλλα).
Γι΄αυτό ο τουρισμός μας είναι σαν ένα καράβι που δεν το πάμε εκεί που θέλουμε εμείς αλλά όπου θέλει ο άνεμος και μερικές φορές το ρίχνει στα βράχια.