Γράφει ο Σάκης Παπαδόπουλος

Λίγο πολύ ήταν αναμενόμενες οι επικρίσεις (ενίοτε χυδαίες) για την κινηματογραφική ταινία χολιγουντιανών προδιαγραφών που από σήμερα γυρίζεται στη Θεσσαλονίκη με πρωταγωνιστή τον διάσημο Αντόνιο Μπαντέρας, ο οποίος ήδη βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη από προχθές.
Πάντα έτσι συμβαίνει στη χώρα μας. Όταν συμβαίνει κάτι καλό θα βρεθούν κάποιοι να το απαξιώσουν. Τα κίνητρα τους ξεκινούν είτε από παρωχημένες ιδεοληψίες, είτε από ευκαιριακές ιδιοτέλειες, είτε από συνήθεις αντιπαλότητες, είτε από κόμπλεξ, φθόνους και ζήλιες που στον τόπο μας αφθονούν καθώς αποτελούν βασικό συστατικό του γονιδιακού μας προφίλ.
Ωστόσο μη έχοντας κάτι ουσιαστικό να ψέξουν χρησιμοποιούν αστεία επιχειρήματα που όχι μόνο δεν πείθουν αλλά τους εκθέτουν. Προφανώς πιστεύουν πως στις μέρες μας ο Έλληνας τρέφεται με κουτόχορτο.
Λένε για παράδειγμα πως κακώς πανηγυρίζουμε καθώς η ταινία δεν θα προβάλει τη Θεσσαλονίκη αλλά το Μαϊάμι, αφού εκεί εξελίσσεται η υπόθεση της ταινίας. Θυμίζουμε πως το Mamma Mia έκανε διάσημη τη Σκόπελο αν και στο σενάριο δεν αναφέρονταν πουθενά το όμορφο νησί των Σποράδων. Ούτε το σενάριο του Games of Thrones αναφέρει την Κροατία, ωστόσο προσελκύει ακόμη και σήμερα χιλιάδες επισκέπτες σε τοποθεσίες που έγιναν τα γυρίσματα της επικής σειράς.
Με την ίδια λογική η Τροία με τον Μπραντ Πητ θα έπρεπε να γυριστεί στην Τουρκία και ο Μονομάχος με τον Ράσελ Κρόου στη Ρώμη. Ωστόσο και οι δυο γυρίστηκαν στην Μάλτα, ένα νησί σε έκταση σαν την Κάρπαθο που κάθε χρόνο εισπράττει τεράστια φήμη και εκατομμύρια από τις δεκάδες οπτικοακουστικές παραγωγές που γυρίζονται είτε στα στούντιο της, είτε στους δρόμους των μεσαιωνικών πόλεων που αποτελούν ιδανικό σκηνικό για αντίστοιχες ταινίες.
Ένα άλλο επιχείρημα που επικαλούνται οι επικριτές είναι πως η Ελλάδα θα πληρώσει το 40% του προϋπολογισμού της ταινίας. Η αλήθεια είναι η εξής. Τα τελευταία χρόνια η χώρα μας αποφάσισε να κάνει αυτό που κάνουν όλες οι άλλες χώρες που φιλοδοξούν να προσελκύσουν ξένες οπτικοακουστικές παραγωγές. Να δώσει δηλαδή κίνητρα που στην προκειμένη περίπτωση είναι το λεγόμενο cash rebate. Θα δώσει πίσω το 40% των εξόδων της παραγωγής αλλά μόνο αυτών που θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα. Για το λόγο αυτό οι παραγωγές προσπαθούν να ξοδέψουν τα χρήματα τοπικά, είτε αγοράζοντας αυτά που χρειάζεται η παραγωγή από την τοπική αγορά, είτε χρησιμοποιώντας ντόπιο ανθρώπινο δυναμικό, καθώς το εισαγόμενο προσωπικό δεν αναγνωρίζεται στα της επιστρεφόμενης δαπάνης.
Οι συνδικαλιστές των Ελλήνων κινηματογραφιστών με ανακοίνωση τους εναντιώθηκαν σ΄αυτό, καθώς φοβούνται πως το κράτος θα ξοδεύει τα χρήματα στις ξένες παραγωγές και δεν θα τα δίνει στους Έλληνες για να πραγματοποιούν τις δικές τους ταινίες οι οποίες σπάνια ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας μας. Δυστυχώς βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος. Αν η χώρα μας μπει στον χάρτη τον κινηματογραφικών παραγωγών, τότε οι Έλληνες κινηματογραφιστές και τεχνικοί θα βρουν περισσότερες δουλειές, θα εμπλουτίσουν τις δεξιότητες τους συμμετέχοντας σε μεγάλες παραγωγές και θα τους δοθούν ευκαιρίες να βγουν από τα όρια της χώρας μας.
Θα επανέλθουμε…