Αν στο πρώτο  lockdown  τα προγραμματισμένα συνέδρια ακυρώθηκαν ή αναβλήθηκαν, στο δεύτερο πραγματοποιούνται κανονικά. Μόνο που πραγματοποιούνται σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, με τους συνέδρους να τα παρακολουθούν από το σπίτι τους. Αυτό σημαίνει πως ο συνεδριακός τουρισμός παύει να είναι τουρισμός, καθώς κανείς δεν ταξιδεύει για να παρακολουθήσει ένα συνέδριο.

Τι θα γίνει όταν τελειώσει η πανδημία; Θα συνεχίσουν τα συνέδρια να πραγματοποιούνται μέσα από πλατφόρμες εικονικής πραγματικότητας ή θα επανέλθουμε στον παλιό καλό καιρό που ο συνεδριακός τουρισμός ήταν η πιο αποδοτική μορφή τουρισμού που πρόσφερε μεγάλα οφέλη στην πόλη–περιοχή που το διοργάνωνε; Μήπως θα πάμε σε μια υβριδική μορφή;

Για το θέμα συζητάμε με την κα Δέσποινα Αμαραντίδου, ιδιοκτήτρια της εταιρείας διοργάνωσης συνεδρίων Artion Conferences & Events, με μεγάλη εμπειρία στο χώρο και μέχρι πρότινος σημαντική συμμετοχή στα κοινά του κλάδου.

Επίσης συζητάμε μαζί της για τις αντοχές του κλάδου, για την ανεπάρκεια των συλλογικών φορέων,  αλλά και για την Θεσσαλονίκη ως συνεδριακό προορισμό. Τι την κάνει ελκυστική; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της; Είναι αναγνωρίσιμη ως συνεδριακός προορισμός;