Τον Οκτώβριο του 2015, η Fraport που στο μεταξύ είχε κερδίσει το διαγωνισμό για την διαχείριση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, αμφιταλαντεύονταν για το αν έπρεπε να προχωρήσει στην επένδυση ή να τα μαζέψει και να φύγει. Το κλίμα γι΄αυτήν ήταν τότε εχθρικό καθώς οι συνδικαλιστές με την βοήθεια των κυβερνώντων, έπαιζαν τα ρέστα τους προκειμένου να παραμείνουν τα αεροδρόμια στα χέρια τους, έστω και στην άθλια κατάσταση που είχαν καταντήσει.
Αυτό που ενθάρρυνε τότε τη Fraport να επιμείνει στην επένδυση της και να μην αποχωρίσει, ήταν μια επίσκεψη που έκανε η διοίκηση της εταιρείας στον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. (Είχαμε αναφερθεί τότε σ΄ αυτό https://www.facebook.com/…/a.11608304513…/1146562355421543/…)
Όπως ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της Fraport Greece αναγνώρισε αργότερα “το πάθος με το οποίο ο Δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης και ο αντιδήμαρχος τουρισμού Σπύρος Πέγκας υποστήριξαν την πιθανή επένδυση, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να αποφασίσουμε τελικά να προχωρήσουμε στη συμφωνία”. Και δεν το είπε μόνο τότε ο επικεφαλής της Fraport, αλλά το επανέλαβε και πριν μερικές μέρες κατά τη θεμελίωση του νέου τέρμιναλ στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης (φώτο).
Και πως ευχαρίστησε τελικά η Fraport τη Θεσσαλονίκη για την σημαντική βοήθεια που έλαβε; Με περιφρόνηση.
Πήγε και έκανε την έδρα της στην Αθήνα αν και όλα τα αεροδρόμια που διαχειρίζεται βρίσκονται στην “επαρχία”. “Έτσι μας συμβούλευσαν οι Αθηναίοι εταίροι μας” δικαιολογήθηκαν τότε οι διοικούντες της Fraport. Το χειρότερο ωστόσο είναι πως η Fraport λειτουργεί με τρόπο αθηνοκεντρικό τον οποίο η “επαρχία” διαχρονίκα τον έχει πληρώσει πολύ ακριβά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που μας καταγγέλλουν επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Όταν η Fraport θέλει να τους ενημερώσει για κάτι, τους καλεί όλους στην Αθήνα. Δεκάδες άτομα ταξιδεύουν για ψύλλου πήδημα στην Αθήνα, όταν θα μπορούσε να ανέβει κάποιο στέλεχος της Fraport στη Θεσσαλονίκη. Αυτό συνέβη περίπου δέκα φορές τον τελευταίο χρόνο.
Σε θέματα δημοσιογραφικής ενημέρωσης γυρίσαμε πίσω στη δεκαετία του εβδομήντα. Για παράδειγμα όταν ένας δημοσιογράφος τηλεφωνήσει κάποιο στέλεχος της Fraport στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης για να ζητήσει μια πληροφορία πχ ματαίωση κάποιας πτήσης λόγω ομίχλης, το στέλεχος σχεδόν έντρομο του άπαντα “πάρε Αθήνα, πάρε Αθήνα”. Θα πρέπει λοιπόν δημοσιογράφος να καλέσει την Αθήνα, να την ενημερώσει για το τι συμβαίνει, με την σειρά της η Αθήνα να ενημερωθεί από την Θεσσαλονίκη για να απαντήσει.
Αυτό όπως και το προηγούμενο παράδειγμα δεν έχει μόνο κόστος σε χρήμα και χρόνο (στο δεύτερο παράδειγμα χάσιμο πολύτιμου δημοσιογραφικού χρόνου) αλλά αποτελεί περιφρόνηση προς την ίδια την πόλη η οποία δεν αντέχει άλλο τα καψόνια του αθηνοκεντρισμού απ’ όπου και και αν αυτά προέρχονται.
Τέλος πάντων αυτά μικρή σημασία έχουν μπροστά στο ζητούμενο που είναι η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει ένα σύγχρονο αεροδρόμιο που θα ανεβάσει τον πήχη του τουρισμού και της οικονομίας ψηλότερα.
Αν και τα έργα καθυστέρησαν ένα χρόνο (σύμφωνα με τις αρχικές δηλώσεις ήταν να ξεκινήσουν πέρσι τον Οκτώβριο) τελικά ξεκίνησαν, και το αεροδρόμιο θα είναι έτοιμο το 2021. Ωστόσο επειδή κάποιοι καλοθελητές μεταδίδουν ότι η Θεσσαλονίκη θα αποκτήσει ένα από τα καλύτερα αεροδρόμια της Ευρώπης, το οποίο μάλιστα θα είναι κόμβος (hub) ας κρατάμε μικρό καλάθι. Θα είναι ένα καλό περιφερειακό αεροδρόμιο που δεν θα έχει δυνατότητες και προϋποθέσεις να γίνει κόμβος.
Δεν θα έχει ούτε φυσούνες, καθώς στοιχίζουν ένα εκατομμύριο ευρώ η μια και η Frapot δεν μας έχει για τόσα πολλά…
