Κείμενο – φωτογραφίες: Εβελίνα Παπαδοπούλου
Ταξίδια και φαγητό, ένας από τους πιο αγαπημένους συνδυασμούς του σύγχρονου κόσμου. Μπορεί το πρώτο πλέον να περιμένουμε ακόμη καιρό μέχρι να το βιώσουμε ξανά στο έπακρο, όμως οι μέχρι τώρα εξορμήσεις μας μάς συνόδευσαν στην καραντίνα με ένα κεφάλι γεμάτο εμπειρίες και ωραίες γεύσεις.
Τι επιθυμεί όμως ο νέος ταξιδιώτης; Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότεροι ηλικιακά μικρότεροι ταξιδιώτες επιλέγουν να δουν από κοντά νέα μέρη, δίχως όμως να επιθυμούν να ξοδέψουν πολλά χρήματα. Ένας από τους πιο συνηθισμένους και οικονομικούς τρόπους «επιβίωσης» σε ένα ξένο κράτος είναι και η κατανάλωση ντόπιου, αλλά και μη, street food. Ναι, το street food είναι γρήγορο φαγητό, είναι όμως και ένα σύγχρονο είδος μοντέρνας κουλτούρας.
Γιατί, όμως, το προτιμούν άραγε τόσο πολύ οι νέοι;
Είναι οικονομικό; Ναι, είναι ένας σίγουρος τρόπος για να εξοικονομήσει κανείς χρήματα. Δίνεις λίγα σε ένα σάντουιτς ή μια πίτσα στο πάρκο και ξοδεύεις περισσότερα σε ψώνια και διασκέδαση. Είναι μόδα; Ναι, προφανώς και είναι μόδα, και όταν λέμε σήμερα μόδα εννοούμε πως είναι αρκετά «ινσταγκραμικό». Μία σέλφι με ένα περίεργο γλυκό στο χέρι είναι ένα «story» στο οποίο θα έχουμε πολλές αντιδράσεις αλλά και απαντήσεις. Σοβαρά τώρα, ποιος δεν θέλει να ανοίγει το ίνστα του μετά από μια πολυάσχολη μέρα και να μη βλέπει δεκάδες μηνύματα στα DM του;
Πέρα από όλα αυτά, το «φαγητό του δρόμου» είναι και ένας από τους ωραιότερους τρόπους να γνωρίσεις καλύτερα το νέο μέρος το οποίο έχεις επισκεφτεί. Περπατάς στα στενά μιας παλιάς πόλης, οι μυρωδιές σε περιτριγυρίζουν, ρωτάς τους ντόπιους για να μάθεις από που προέρχονται αυτές. Βρίσκεις το μαγαζάκι στο δίπλα στενό με ζεστές λιχουδιές να ξεφουρνίζονται επί τόπου, αγοράζεις δίχως δεύτερη σκέψη. Υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από αυτό; Μμμμ ναι, ίσως υπάρχει όταν περπατάς έξω από το Primark με τρεις σακούλες σε κάθε χέρι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
