Κείμενο – φωτογραφίες: Omorfa Taxidia
Η Λισαβώνα, δεν έχει θάλασσα, έχει όμως ποτάμι. Και τι ποτάμι, το μεγαλύτερο της Ιβηρικής χερσονήσου, τον Τάγο, στις εκβολές του οποίου βρίσκεται η όμορφη πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Ο Τάγος είναι τόσο φαρδύς σε κάποια σημεία του, που νομίζεις πως είναι κάτι σαν θαλάσσιος κόλπος. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως η μεγαλύτερη από τις δυο γέφυρες που ενώνουν την Λισαβώνα με την νότια πλευρά του Τάγου, η γέφυρα Βάσκο Ντα Γκάμα, έχει μήκος 17,2 χιλιόμετρα αν και ένα μεγάλο μέρος της βρίσκεται στη στεριά.
Οι Πορτογάλοι έχουν αξιοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της παραποτάμιας ζώνης της Λισαβώνας και το έκαναν με τον καλύτερο τρόπο. Μιλάμε ζώνη δεκάδων χιλιομέτρων από την ανατολική μέχρι τη δυτική πλευρά της πόλης.
Περπατήσαμε ένα μικρό μέρος της, περίπου πέντε χιλιόμετρα, από το μοναστήρι του Αγίου Ιερωνύμου που είναι το εμβληματικό μνημείο της Λισαβώνας, μέχρι την γέφυρα της 25ης Απριλίου, που θυμίζει την πολυδιαφημισμένη γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ στο Σαν Φρανσίσκο.
Ξεκινώντας από το μοναστήρι του Αγίου Ιερωνύμου στην περιοχή του Μπελέμ, δυτικά της πόλης, περάσαμε μπροστά από το προεδρικό μέγαρο της χώρας που βρίσκεται παραδίπλα από το μοναστήρι, δίπλα από το πολύ ενδιαφέρον εθνικό μουσείο με τις βασιλικές άμαξες όλων των εποχών και βγήκαμε στην παραποτάμια ζώνη.
Κυριολεκτικά δεν χορταίνεις να την περπατάς. Έχοντας κατεύθυνση το κέντρο της Λισαβώνας, αριστερά σου είναι η πόλη και δεξιά ο Τάγος ποταμός.
Στην πορεία συναντάς αναπαλαιωμένα παλιά κτίρια, αλλά και μοντέρνες κατασκευές που χρησιμεύουν ως χώροι τέχνης και πολιτισμού. Ο πεζόδρομος δίπλα από το ποτάμι είναι αρκετά φαρδύς, το ίδιο και ο ποδηλατόδρομος. Στην πορεία συναντάς χώρους ξεκούρασης, άθλησης και αναψυχής, αλλά και καταπράσινα μεγάλα πάρκα. Που και που συναντάς κάποιο εστιατόριο, καφέ ή κάποια καντίνα. Φθάνοντας κάτω από την εντυπωσιακή γέφυρα της 25ης Απριλίου με το απίστευτο βουητό που κάνουν τα χιλιάδες αυτοκίνητα που την διασχίζουν, καταλήγεις σε μια από τις πολλές μαρίνες που υπάρχουν κατά μήκος της παραποτάμιας ζώνης.
Πρόκειται για την Docas de Santo Amaro, περικυκλωμένη από ανακαινισμένες παλιές λιμενικές αποθήκες που σήμερα μετατράπηκαν σε εστιατόρια, μπαρ, κλαμπ κλπ. Ένας εξαιρετικός χώρος για φαγητό, ποτό και ξεκούραση μετά από τόσο περπάτημα. Με τις τιμές στην Πορτογαλία να είναι σε ελληνικά επίπεδα, ένα γεύμα σε κάποιο από τα εστιατόρια του Santo Amaro επιβάλλεται. Θα βρείτε εστιατόρια με τοπική κουζίνα, δηλαδή ψάρι, αλλά και διεθνή όπως ιταλική, κουβανέζικη κλπ.
Αφού απολαύσετε το γεύμα ή τον καφέ σας, μετά ή περπατάτε άλλα πέντε χιλιόμετρα για να βρεθείτε στο κέντρο τη πόλης ή παίρνετε τον προαστιακό που κάνει στάση εκεί κοντά και φτάνεται στο κέντρο ευκολότερα.
Αν ποτέ ταξιδέψετε στην Λισαβώνα, βάλτε στο πρόγραμμα σας μια βόλτα στην παραποτάμια ζώνη. Αν είστε φίλος του περπατήματος θα την λατρέψετε, αν όχι απλά θα αναζωογονηθείτε.
Info…
Στην Πορτογαλία πήγαμε στα πλαίσια εκπαιδευτικού ταξιδιού που οργάνωσε το τουριστικό γραφείο Kyklos Travel, που μεταξύ άλλων εξειδικεύεται στον συγκεκριμένο προορισμό διοργανώνοντας εκδρομές καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
