Κείμενο – φωτογραφίες: Βάσω Τζιτζικάκη
Μία μικρή πόλη με 14.000 περίπου κατοίκους κρύβεται τέσσερις ώρες περίπου από το Βελιγράδι, στην αυτόνομη περιοχή της Βοϊβοντίνας, στην οποία ζουν κυρίως Σέρβοι, ουγγρικής καταγωγής.
Αν και μικρή σε μέγεθος, η Άντα κρύβει πολύ όμορφα μέρη. Το ποτάμι της Τίσα, διέρχεται από μία πεδιάδα στην οποία οι κάτοικοι πηγαίνουν για βόλτες, πικνίκ ή ακόμα και για να αθληθούν. Η τοποθεσία, βρίσκεται μέσα στα δέντρα και οι κάτοικοι της περιοχής κάνουν ακόμα και μπάνιο στο ποτάμι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Μία μικρή πόλη, με λίγες ταβέρνες οι οποίες όμως έχουν το δικό τους στυλ και προσφέρουν κυρίως τοπική κουζίνα. Μάλιστα, μια από αυτές έχει κερδίσει και βραβείο Guinness για το «πιο μεγάλο παραδοσιακό πιάτο» το οποίο ήταν σούπα με κρέας και λάχανο. Επίσης, υπάρχουν λίγα σούπερ μάρκετ, καθώς οι ντόπιοι προτιμούν να ψωνίζουν από τις τοπικές υπαίθριες λαϊκές αγορές. Φυσικά, υπάρχουν και κάποιες καφετέριες και pubs για τη διασκέδαση των νεότερων κατοίκων και επισκεπτών.
Το να έχει κανείς την ευκαιρία να ζήσει λίγες μέρες εκεί είναι μία μοναδική εμπειρία. Οι άνθρωποι της είναι πολύ φιλόξενοι και πλήρως συμφιλιωμένοι με τη φύση και αυτό κάνει την περιοχή να μοιάζει με κατασκήνωση ιδίως τους θερινούς μήνες. Συνηθίζουν να τρώνε ακόμα και λουλούδια ψευδοακακίας, γεγονός που όσο περίεργο κι αν μας φαίνεται το υποστηρίζουν με μεγάλη επιμονή καθώς είναι μέρος της διατροφής τους και όπως λένε έχει ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία. Είναι εύκολο να περπατήσει κανείς την πόλη με τα πόδια λόγω του μεγέθους της.
Η Άντα είναι ιδανικός προορισμός για τους λάτρες της φύσης καθώς υπάρχει κέντρο ιππασίας στο οποίο μικροί και μεγάλοι αθλούνται. Αξίζει να σημειωθεί ότι το επισκέπτονται και από άλλες περιοχές καθώς πέραν της ιππασίας είναι πολύ γνωστό και για τα μαθήματα τοξοβολίας που παρέχει. Η περιοχή λοιπόν, ενδείκνυται για τους φυσιολάτρες και για άτομα τα οποία θέλουν να ξεκουραστούν περνώντας κάποιες ημέρες ηρεμίας και επαφής με τη φύση.
