Του Σάκη Παπαδόπουλου
Αυτό ήταν το θέμα του φετινού συνεδρίου του ACT – The American College of Thessaloniki, συνέδριο που πλέον αποτελεί θεσμό στη Θεσσαλονίκη καθώς φέτος διοργανώθηκε για 6η χρονιά. Πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Hyatt Regency και το παρακολούθησαν περίπου 150 άτομα, στην πλειοψηφία τους νέοι.
Στο πρώτο μέρος πραγματοποιήθηκαν σημαντικές ομιλίες από εξαιρετικούς επαγγελματίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σχετικά με το ανθρώπινο δυναμικό στον τουρισμό. Το δεύτερο μέρος περιλάμβανε συζήτηση μεταξύ του Ανέστη Αναστασίου, συντονιστή προγραμμάτων τουρισμού και φιλοξενίας του ACT και σημαντικών στελεχών από γνωστές ξενοδοχειακές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Προσωπικά δεν έλαβα απάντηση για πιο λόγο όχι μόνο οι νέοι άνθρωποι, έχουν γυρίσει την πλάτη του τον τουρισμό, παρ΄όλο που η ανεργία βρίσκεται ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Ίσως γιατί ο καθένας ειρηνεύει την κατάσταση με βάση την πλευρά που βρίσκεται.
Ειπώθηκε για παράδειγμα πως μεταξύ άλλων φταίει η πανδημία, που έκανε τους εργαζόμενους να αλλάξουν προσανατολισμό και κλάδο, αλλά δεν ειπώθηκε ότι στην πανδημία, πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις συμπεριφέρθηκαν με άσχημο τρόπο στους εργαζόμενους και αυτοί αναγκάστηκαν να αναζητήσουν εργασία σε άλλους κλάδους για να επιβιώσουν.
Ειπώθηκε πως φταίνε οι νέες δραστηριότητες που στο μεταξύ αναπτύχθηκαν, όπως οι εταιρείες delivery που προσελκύουν πολλούς νέους εργαζόμενους. Δηλαδή το να δουλεύεις οκτώ ώρες πάνω σε ένα μηχανάκι, σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον, με κρύο, με ζεστή, με βροχές, είναι καλύτερο από το περιβάλλον ενός παραθαλάσσιου ξενοδοχείου. Φανταστείτε τη γνώμη έχουν οι νέοι άνθρωποι για την δουλειά στα ξενοδοχεία ώστε να προτιμούν το… μηχανάκι.
Οι παλαιότεροι έλεγαν «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Δυστυχώς για τα ξενοδοχεία το όνομα έχει λερωθεί πάρα πολύ όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας. Δεν είναι τυχαίο πως στη χώρα μας έχει επικρατήσει η φράση «εργασιακή γαλέρα» για τις συνθήκες εργασίας συνήθως στα καλοκαιρινά ξενοδοχεία. Δυστυχώς αυτό αδικεί πολλά ξενοδοχεία που προσφέρουν καλές συνθήκες εργασίας, δεν είναι όμως η πλειοψηφία.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια πολλά αλλάζουν και μάλιστα προς το καλύτερο. Ίσως γιατί οι νέοι επιχειρηματίες δεν υιοθέτουν πλέον τις παλιές πρακτικές, ίσως γιατί έρχονται στη Ελλάδα όλο και περισσότερες διεθνείς ξενοδοχειακές αλυσίδες που έχουν διαφορετικά στάνταρ σε ότι αφορά τους εργαζόμενους. Πλέον περισσότερα ξενοδοχεία ανακαλύπτουν την αξία του εργαζόμενου. Ίσως γιατί είναι πλέον δυσεύρετος. Έτσι φροντίζουν να βελτιώσουν μισθούς, συνθήκες εργασίας και διαμονής.
Στα πλαίσια αυτών των αλλαγών οι παλιοί προσωπάρχες στα ξενοδοχεία ονομάστηκαν πλέον Human Resources Manager και εν συντομία HR. Κάποτε οι προσωπάρχες δουλειά τους ήταν να προσλαμβάνουν τους εργαζόμενους, συνήθως μέσα από αγγελίες, να βγάζουν τις καταστάσεις με τα ωράρια και τα ρεπό και σε κάποιες περιπτώσεις να εκφοβίζουν με τον τρόπο τους τους εργαζόμενους να είναι πιο αποδοτικοί. Πλέον ρόλος τους στη λειτουργία της εταιρείας αναβαθμίστηκε. Τώρα η HR έχουν πιο πολύπλοκο έργο. Αναζητούν ταλέντα μέσα από άλλες διαδικασίες και όχι από αγγελίες. Φροντίζουν για την εκπαίδευση του προσωπικού και την βελτίωση των δεξιοτήτων. Στόχο έχουν να κάνουν τον εργαζόμενο να αγαπήσει την επιχείρηση, την δουλειά του και τον κλάδο.
Ας ελπίσουμε ότι οι αλλαγές αυτές που στη χώρα μας ξεκινούν με καθυστέρηση 60 και πλέον ετών, θα παρασύρουν όλο τον κλάδο και θα σταματήσουμε να μιλάμε για εργασιακές γαλέρες όταν αναφερόμαστε στις συνθήκες εργασίας στα ξενοδοχεία. Θα σταματήσουμε να βλέπουμε στα social media βιντεάκια με τις συνθήκες διαμονής και εργασίας των εργαζομένων που κάνουν τους νέους να λένε καλύτερα πάνω στο μηχανάκι…
