Κείμενο-φωτογραφίες: Πάνος Γεωργιάδης
Από όσες πόλεις έχουμε επισκεφτεί στον κόσμο, η Μελβούρνη πρέπει να είναι μια πιο ζωντανές και «ανοιχτόμυαλες» σε όλα τα επίπεδα. Είναι η πρωτεύουσα της Πολιτείας της Βικτώρια και δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Αυστραλίας μετά το Σίδνεϊ, με πληθυσμό κοντά στα πέντε εκατομμύρια κατοίκους. Αν και είναι μια σύγχρονη μεγαλούπολη με ουρανοξύστες, μεγάλες λεωφόρους και γέφυρες, τεράστια επιχειρηματικά τετράγωνα κτλ, παρόλα αυτά η πόλη είναι ιδιαίτερα φιλική σε ντόπιους και τουρίστες.
Πλούσιο και το αρχιτεκτονικό σύνολο οικοδομημάτων κυρίως από Βικτωριανό ρυθμό, ενώ σήμα κατατεθέν είναι και το ιστορικό τραμ, το οποίο διασχίζει τους περισσότερους δρόμους στο κέντρο της πόλης. Οι Αυστραλοί όμως δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα, με αποτέλεσμα να προσπαθούν συνεχώς να βελτιώνουν τη ζωή τους σχεδιάζοντας και υλοποιώντας νέα πρότζεκτ. Ένα από αυτά ήταν και το Pop-up park στην οδό Ελίζαμπεθ και το οποίο λειτουργούσε δοκιμαστικά για κάποιους μήνες την περίοδο που ήμασταν στην πόλη. Οι υπεύθυνοι του δήμου διαπίστωσαν πως το συγκεκριμένο σημείο αποτελούσε σημείο διέλευσης χιλιάδων ανθρώπων αλλά και αυτοκινήτων καθημερινά, αφού ήταν στην καρδιά της επιχειρηματικής, εμπορικής και τουριστικής ζωής της πόλης. Οι περισσότεροι όμως το θεωρούσαν τόσο άσχημο που του έβγαλαν το παρατσούκλι το «ασχημόπαπο» της Μελβούρνης. Με ελάχιστες και απλές παρεμβάσεις αυτός ο δρόμος άλλαξε τελείως και μετατράπηκε σε ένα αναδυόμενο πάρκο, ελκυστικό σημείο συνάντησης αλλά και χαλάρωσης. Ο τεχνητός χλοοτάπητας, τα ολάνθιστα λουλούδια και μερικές ξαπλώστρες ήταν κάποια από αυτά που προστέθηκαν στο χώρο. Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό που έκανε το ασχημόπαπο να μοιάζει με βασίλισσα.
Ο δήμαρχος της πόλης Robert Doyle είχε δηλώσει πως στα σχέδια του Δήμου ήταν να φτιαχτεί ένα μόνιμο πάρκο στην ίδια φιλοσοφία και σε συνδυασμό με τα έργα μετρό που βρισκόταν σε εξέλιξη. Επιπλέον σε κάθε σημείο της πόλης βλέπαμε παντού ήπιες παρεμβάσεις σε δρόμους, πεζόδρομους, πάρκα ακόμη και στους κορμούς των δέντρων.
