Κείμενο-Φωτογραφίες: Βάσω Τζιτζικάκη
Παίρνοντας το μετρό Μ1 ή αλλιώς τον ηλεκτρικό, όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν οι ντόπιοι, την γραμμή δηλαδή από Πειραιά προς Κηφισιά και φτάνοντας στον τερματικό σταθμό, βγαίνει κανείς στην Κηφισιά, μία περιοχή με πολύ πράσινο, σπάνια για τα δεδομένα της Αθήνας. Εκεί, βρίσκεται το Άλσος της Κηφισιάς, που μετράει 136 χρόνια!
Δημιουργήθηκε το 1885 όταν ο σιδηρόδρομος Αττικής επεκτάθηκε έως εκεί. Οι κάτοικοι της περιοχής όμως δεν ήταν συνηθισμένοι στους ήχους των τραίνων γεγονός που τους τάραζε αφού δημιουργούσε πολύ θόρυβο. Γι’ αυτόν τον λόγο αγοράστηκε μία έκταση 25 στρεμμάτων ανάμεσα στον σιδηρόδρομο και στην κατοικημένη περιοχή όπου και φυτεύτηκαν φοίνικες, χιλιάδες λουλούδια και πολλά είδη δέντρων δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο έναν πνεύμονα πρασίνου, ο οποίος είχε πολλαπλά οφέλη αφού απορροφούσε και τον ήχο του ατμοκίνητου τότε σιδηροδρόμου.
Όλα αυτά συνέβαλαν και στην ανάπτυξη της περιοχής η οποία έγινε γρήγορα διάσημη στους Αθηναίους. Διακεκριμένοι και περίοπτοι πολίτες όπως ο Βενιζέλος, ο Μπενάκης, ο Δεληγιάννης και άλλοι, το επισκέπτονταν σχεδόν κάθε απόγευμα για να απολαύσουν την ηρεμία του αλλά και να φάνε παγωτό από το φημισμένο ζαχαροπλαστείο του Άλσους.
Το κόσμημα αυτό έως και σήμερα είναι αξιοθέατο για τους ντόπιους και τους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή, η οποία είναι μία από τις πιο γνωστές λόγω του πλούτου και των δραστηριοτήτων που προσφέρει. Ιδίως οι ξένοι επισκέπτες που αγαπούν ιδιαίτερα να περνούν χρόνο σε μεγάλα πάρκα δεν χάνουν την ευκαιρία να βρεθούν σε αυτό και να το απολαύσουν, καθώς χαρίζει απλόχερα την γαλήνη και την ηρεμία λίγο πιο έξω από το κέντρο της πολύβουης πρωτεύουσας.
