Από τον Μιχάλη Ράμο, τουριστικό πράκτορα και ξενοδόχο στην Αθήνα, πήραμε την παρακάτω επιστολή σχετικά με την επόμενη μέρα στον τουρισμό.
Καλησπέρα σας,
Πριν ενάμιση μήνα στην συνέντευξη που σας είχα δώσει, είχα αναφερθεί με έμφαση στην πιθανότητα μη διαχειρίσιμης κατάστασης στην περίπτωση που δεν έχει λυθεί το πρόβλημα μέχρι τον Απρίλιο.
Είχα πει: ‘’Αν πιάσει Απρίλιος και δεν έχει βρεθεί λύση, η ζημιά θα είναι τουριστικά παγκοσμίως καταστροφική και μη διαχειρίσιμη’’.
Ήρθε η ώρα πλέον να προσδιορίσουμε τον όρο της μη διαχειρίσιμης κατάστασης.
Αν ανατρέξουμε σε ένα λεξικό, σε εμπορική και οικονομική κλίμακα η λέξη ‘’διαχειρίζομαι΄΄ σημαίνει
διαχειρίζομαι [δiaxirízome] Ρ2.1β : α. είμαι υπεύθυνος για την εκτέλεση ορισμένων και συνήθ. προγραμματισμένων ενεργειών που αφορούν την αντιμετώπιση των τρεχόντων οικονομικών προβλημάτων μιας οικονομικής μονάδας
Αυτή η ευθύνη – προνόμιο καλώς κατά τη γνώμη μου και σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, δείχνει πως θα αφαιρεθεί από τα χέρια των καθ’ ύλην αρμοδίων των επί μέρους επιχειρήσεων τόσο του τουρισμού όσο και εκατοντάδων άλλων κλάδων.
Ήδη το πρώτο βήμα έγινε με τις μισθοδοσίες και τα ωράρια του προσωπικού. Πλέον και μέχρι νεοτέρας, τον μισθό των υπαλλήλων στο γραφείο μου, δεν τον διαχειρίζομαι εγώ, μιας και μετά από Κυβερνητικές αποφάσεις fast track, που καλώς επαναλαμβάνω πάρθηκαν, θα καταβληθούν από το κράτος.
Για να επεκτείνουμε όμως τη διερεύνηση του όρου ‘’μη διεχειρίσιμη κατάσταση΄΄ θα πρέπει να ξεφύγουμε λίγο από τα πλαίσια του νοικοκυριού της επιχείρησης και της μικροοικονομίας μας, θα πρέπει ακόμα να ξεφύγουμε και από τα πλαίσια των κανόνων της οικονομικής λειτουργίας του κράτους μας, γιατί οι εξισώσεις που θα κληθεί παγκοσμίως η κάθε κυβέρνηση να λύσει σε καμία περίπτωση δεν θα εξαρτηθούν από τους επί τόπους παράγοντες και τις παρούσες συνθήκες της κάθε χώρας, αλλά θα είναι μία παγκόσμια συνάρτηση για δυνατούς λύτες που έχουν τα εργαλεία και τις γνώσεις να εξομαλύνουν τη διαφορά του αριθμητή με τον παρονομαστή ο οποίος είναι για όλους ο ίδιος και ονομάζεται παγκόσμιο τουριστικό κραχ (ίσως και οικονομικό, αλλά οι γνώσεις μου δεν εξειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα).
Και ήρθε η ώρα με πιο απλά λόγια και με ζωντανά παραδείγματα να τεκμηριώσω την άποψη μου. Όπως γνωρίζεις τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούμαι και με τους 3 βασικούς τομείς του τουρισμού. Είμαι ιδιοκτήτης του ταξιδιωτικού γραφείου outgoing Groupsonine.gr, συνιδιοκτήτης τουριστικού καταλύματος στο κέντρο της Αθήνας AthensIvy και κατέχω διευθυντική θέση σε έναν από τους μεγαλύτερους ταξιδιωτικούς ομίλους incoming τουρισμού με βασικό κύκλο εργασιών τους Κινέζους επισκέπτες της χώρας μας.
Σε κανένα από τα 3 πλέον εγώ και οι συνεργάτες μου δεν είμαστε σε θέση να χαράξουμε rate strategy, cancelation policy, HR management ή να φτιάξουμε ένα ρεαλιστικό business plan για κάποια μελλοντική επένδυση.
Ας υποθέσουμε πως ανακοινώνουμε σήμερα μία ρεαλιστική τιμή σύμφωνα με τα δεδομένα του προηγούμενου έτους €120 για τον Σεπτέμβριο σε ένα δωμάτιο του AthensIvy. Οι πιθανότητες να ανταποκριθεί αυτή η μέχρι πέρσι ρεαλιστική τιμή στις ανάγκες της μετά πανδημίας αγοράς είναι μηδαμινές, και αυτό γιατί όσο και αν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις στρατηγικές που θα ακολουθήσει το διπλανό μου κατάλυμα, σίγουρα δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις στρατηγικές εκείνες της Ρώμης, της Μαδρίτης και του Βερολίνου.
Το ίδιο ισχύει και για τις τιμές στις μεταφορές των λεωφορείων και στα γαμήλια ταξίδια στις Μαλδίβες. Οι τιμές των καυσίμων (σε πούλμαν και αεροπλάνα) είναι άγνωστες και δεν καθορίζονται από εμάς, τα κόστη μισθοδοσίας θα αλλάξουν όπως και ο όγκος των ταξιδιωτών για το επόμενο έτος. Με απλά λόγια δεν ξέρω τι τιμή θα έχουν τα καύσιμα στα πούλμαν και δεν ξέρω αν ο Μαυρίκιος αποφασίσει να χτυπήσει τις τιμές για να ανέβει τουριστικά πάνω από τις Μαλδίβες, οπότε και να προσαρμόσω τις τιμές στον πελάτη.
Δεν ξέρω επίσης αν αποφασιστεί να τυπωθεί χρήμα με νέα αντικρίσματα για να καλυφθεί η μεγάλη ζημιά και να εξομαλυνθεί η αγορά.
Η πανδημία τον covid-19 έχει φέρει μία ανεπιθύμητη αναρχία στην τουριστική αγορά, την οποία μόνο οι διακυβερνητικοί οργανισμοί, τα παγκόσμια πιστωτικά ιδρύματα και οι παγκόσμιοι φορείς διαχείρισης κρίσεων (συμπεριλαμβανομένων των οίκων αξιολόγησης) έχουν τα εργαλεία να διαχειριστούν και να δώσουν κατευθύνσεις. Και όχι δε μιλάω για την παύση της ελεύθερης αγοράς, αλλά σίγουρα για ένα διάλλειμά της προς όφελος όλων.
Δεν πρέπει λοιπόν να μας κάνει καθόλου εντύπωση και δεν πρέπει καν να αντιδράσουμε, αν στο άμεσο μέλλον έρθουν οδηγίες από πολύ ψηλά και κληθούμε να ορίσουμε πλαφόν στις τιμές των δωματίων, στις μισθολογικές αποδοχές, αλλά και τακτικό έλεγχο στα οικονομικά της κάθε επιχείρησης. Θα είναι για το καλό όλων μας και για μία σωστή επανέναρξη του τουρισμού. Αν αυτή η επανέναρξη αφεθεί στα χέρα του ιδιώτη θα γίνει λάθος με μεγάλο διακύβευμα, ας πάμε λοιπόν όλοι ένα βήμα πίσω αν μας ζητηθεί…μέχρι νεοτέρας!
