Η νέα μελέτη για τα μεγέθη του ελληνικού τουρισμού που ανακοίνωσε όπως κάθε χρόνο το ΙΝΣΕΤΕ, αναδεικνύουν τις διαχρονικές του παθογένειες. Δεν είναι μόνο η αφόρητη εποχικότητα, η επί της ουσίας μονοκαλλιέργεια του «ήλιος και θάλασσα», οι περιορισμένες αγορές από τις οποίες αντλεί την τουριστική πελατεία του, η αμφίβολη βιωσιμότητα, τα χαμηλά σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας έσοδα, οι τριτοκοσμικές υποδομές, είναι και ότι ο ελληνικός τουρισμός αναπτύσσεται σε μόνο πέντε από τις 13 Περιφέρειες της χώρας. Αυτές οι Περιφέρειες δέχονται το 83% των ετήσιων αφίξεων και εισπράττουν το 82% των τουριστικών εσόδων.
Αναλυτικά η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (Κυκλάδες και Δωδεκάνησα) δέχεται το 21% των αφίξεων και εισπράττει το 27% των εσόδων, η Περιφέρεια Αττικής το 18% των αφίξεων και το 17% των εσόδων, η Κρήτη το 16% των αφίξεων και το 21% των εισπράξεων, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων το 10% των αφίξεων και το 15% των εισπράξεων και η Κεντρική Μακεδονία το 18% των αφίξεων και μόλις το 9% των εισπράξεων.
Οι οκτώ Περιφέρειες που δέχονται όλες μαζί μόνο το 17% των αφίξεων και το 18% των εισπράξεων είναι: Η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη το 3% των αφίξεων και το 2% των εισπράξεων, η Πελοπόννησος το 3% των αφίξεων και το 3% των εισπράξεων, η Στερεά Ελλάδα το 2% των αφίξεων και το 1% των εισπράξεων, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου το 1% των αφίξεων και το 1% των εισπράξεων, η Ήπειρος το 3% των αφίξεων και το 2% των εισπράξεων, η Θεσσαλία το 2% των αφίξεων και το 1% των εισπράξεων, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας το 2% των αφίξεων και το 1% των εισπράξεων και η Δυτική Μακεδονία το 1% των αφίξεων και το 0,3% των εισπράξεων.
Η παγίωση αυτής της κατάστασης δείχνει την διαχρονική έλλειψη τουριστικής πολιτικής στην Ελλάδα, δηλαδή ενός στρατηγικού σχεδίου για την διάχυση της τουριστικής ανάπτυξης σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας για περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού που θα φέρει περισσότερους τουρίστες και έσοδα, όχι στις κορεσμένες περιοχές αλλά στην υπόλοιπη τουριστική Ελλάδα. Ωστόσο για να συμβεί αυτό χρειάζεται ένα μακρόπνοο στρατηγικό σχέδιο που να αντιμετωπίζει όλες αυτές τις παθογένειες που αναφέραμε συν της νέες προκλήσεις που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια και επηρεάζουν δραματικά τις τουριστικές περιοχές, δηλαδή την κλιματική αλλαγή και τον υπερτουρισμό.
Δυστυχώς δεν είμαστε μια χώρα που της αρέσουν τα σχέδια και η μεθοδικότητα…