Από αναγνώστρια μας λάβαμε την παρακάτω επιστολή σχετικά με την επιλογή της να κάνει διακοπές στη Λέσβο. Διαβάστε την:

Πριν μερικές εβδομάδες είχα ρωτήσει τα Omorfa Taxidia που θα μπορούσα να πάω διακοπές στην Ελλάδα και να είναι ήσυχα και οικονομικά. Μου πρότειναν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όχι μόνο για αυτούς τους λογούς αλλά και για να στηρίξουμε τον τουρισμό αυτών των νησιών που φέτος κατέρρευσε, όπως και η ίδια διαπίστωσα από κοντά. Το τελευταίο δεν το είχα πολυσκεφτεί, ωστόσο ήταν τελικά το πιο ισχυρό κίνητρο να κάνω διακοπές σε ένα νησί του Ανατολικού Αιγαίου.
Αν δεν βοηθήσουμε εμείς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τότε ποιος θα το κάνει;
Επέλεξα την Λέσβο και τελικά εγώ, ο άντρας μου και η κόρη μας, κάναμε τις ωραιότερες διακοπές στη ζωή μας. Το πακέτο που αγόρασα από τουριστικό γραφείο της Θεσσαλονίκης κόστισε λίγο παραπάνω από 900 ευρώ και για τους τρεις μας και περιελάμβανε πέντε νύχτες σε ξενοδοχείο στη Μόλυβο με πρωινό, αεροπορική μετάβαση με απείθειας πτήση από Θεσσαλονίκη και αυτοκίνητο που παραλάβαμε στο αεροδρόμιο και επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο.
Φίλοι και γνωστοί προσπάθησαν να με αποτρέψουν νομίζοντας πως το νησί είναι γεμάτο πρόσφυγες και κατάθλιψη, άλλα ευτυχώς δεν τα κατάφεραν. Δεν τους κακίζω γιατί αν όλη μέρα παρακολουθείς την ελληνική τηλεόραση έχεις μια εντελώς παραμορφωμένη εικόνα του τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Το νησί ήταν υπέροχο, γεμάτο φυσικές ομορφιές και εντυπωσιακά αξιοθέατα. Ωστόσο περισσότερο εντυπωσιακή ήταν η φιλοξενία των ανθρώπων. Τέτοια που δεν συνάντησα σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας. Όλοι η οικογένεια νιώθαμε σαν Vips. Στο ξενοδοχείο που ήταν μισογεμάτο αφού όπως προανέφερα οι τουρίστες στο νησί είναι ελάχιστοι, μας έκαναν αναβάθμιση δωματίου και μας έδωσαν μια τζούνιορ σουίτα χωρίς εμείς να το ζητήσουμε. Πρώτη φορά μέναμε σε σουίτα καθώς τα οικονομικά μας δεν μας το επιτρέπουν. Στα εστιατόρια που τρώγαμε στα αξιοθέατα που επισκεπτόμασταν, στα μαγαζιά, παντού μας συμπεριφέρονταν άψογα. Οι τιμές ήταν πολύ λογικές σε όλα. Άσε που μας “έπνιξαν” στα κεράσματα λες και γνωριζόμασταν από χρόνια.
Δυστυχώς το νησί δεν έχει τουρίστες ή για τη ακρίβεια έχει ελάχιστους με τους περισσότερους από αυτούς να είναι Τούρκοι. Πρώτη φορά ήρθα τόσο κοντά με Τούρκους (δεν έχω πάει πότε στην Τουρκία) και είδα ότι τελικά είναι σαν και εμάς όσον άφορα τη συμπεριφορά, τα γούστα και την διασκέδαση. Κανα δυο φορές που μιλήσαμε ήταν πολύ φιλικοί και ευγενικοί, τουλάχιστον αυτούς που συνάντησα στο ξενοδοχείο. Η εικόνα μου για αυτούς άλλαξε.
Πρόσφυγες δεν συνάντησα παρά μόνο θλιβερές ιστορίες που μου διηγήθηκαν ντόπιοι που έζησαν τα τραγικά γεγονότα.
Το μόνο παράπονο μου από το νησί ήταν ότι δεν μπόρεσα να ψωνίσω αν και η Μυτιλήνη έχει πολύ ωραία αγορά. Δυστυχώς όπως έμαθα, ακόμη και όταν το νησί έχει κόσμο, τα μαγαζιά δουλεύουν με ωράριο που βολεύει τους μαγαζάτορες και όχι τους τουρίστες. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν στην Ελλάδα.
Προτείνω σε όλους φέτος να επιλέξουν κάποιο νησί του Ανατολικού Αιγαίου για τις διακοπές τους. Οι άνθρωποι εκεί αξίζουν την συμπαράσταση μας. Όσοι το κάνουν θα περάσουν υπέροχα. Θα ξοδέψουν λίγα, και θα επιστρέψουν με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Την πέτρα της φωτογραφίας με το ανορθόγραφο “ευχαριστώ” την βρήκα στην παράλια της Ευταλούς. Το πιο πιθανό είναι να την έγραψε κάποιος δύσμοιρος πρόσφυγας καθώς εκεί βγήκαν πολλές βάρκες.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Χριστίνα Κακαμπέγκα