Αυτές τις ημέρες η Θεσσαλονίκη γιορτάζει ! Ο κοντινός χρονικός συνδυασμός, της απελευθέρωσης της πόλης την 26η Οκτωβρίου 1912, της γιορτής του πολιούχου Αγίου Δημητρίου, αλλά και της επετείου του «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940, δημιουργούν ένα 4ήμερο κλίμα γιορτής. Αν δε, συμπέσουν και με κάποιο Σαββατοκύριακο όπως συμβαίνει φέτος, τότε μιλάμε για την απόλυτη χαρά των Θεσσαλονικέων. Μια ιδανική ευκαιρία για ξεκούραση ή κάποια μεγάλη ή μικρή εκδρομή.
Όσοι Θεσσαλονικείς μείνετε στην πόλη, ή είστε τουρίστες και έρχεστε από κάπου αλλού, αξίζει να επισκεφτείτε την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, η οποία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης, αλλά και τόπο προσκυνήματος για τους Χριστιανούς.
Ο Αγ. Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε πιθανότατα το 306 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη, ενώ αποτελεί έναν από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης.
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Γαλερίου Μαξιμιανού, έγινε Χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό που παρευρίσκετο στο στάδιο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά. Ο τάφος ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο, σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου, να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Ο Ι. Ναός του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου κτίσθηκε στα μέσα του 5ου αι. μ.Χ. ο πάνω στον τάφου του Αγίου. Μεγάλη πυρκαγιά μεταξύ 629 και 639 μ.Χ. κατέστρεψε μεγάλο μέρος του κτηρίου. Το 904 ο Ναός λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς και αρπάχτηκε σε κομμάτια το ιερό «Κιβώριο». Άλλη διαρπαγή νέου «Κιβωρίου» σημειώνεται από τους Νορμανδούς, όταν καταλήφθηκε η πόλη από αυτούς το 1181.Το 1493 ο Ναός μετατρέπεται σε τζαμί από τους Τούρκους. Με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 ο Ναός επαναλειτουργεί ως χώρος λατρείας – τιμής του Αγίου Δημητρίου. Η πυρκαγιά της 5ης και 6ης Αυγούστου του 1917 στη Θεσσαλονίκη μετέβαλε σε ερείπια και τον ιστορικό Ναό, όπου και αναστηλώθηκε από την αρχή. Κάτω από την εκκλησία επίσης μπορείτε να επισκεφτείτε την «Κρύπτη» ή τις κατακόμβες, οι οποίες αρχικά ήταν Ρωμαϊκά λουτρά, αλλά και τόπος φυλάκισης του Αγ. Δημητρίου.
Ο Ναός του Αγίου Δημητρίου ως μνημείο τέχνης αποτελεί ένα από τα πλέον υπέροχα χριστιανικά μνημεία της ελληνικής Ανατολής. Η αρχιτεκτονική του μας διέσωσε τον γνησιότερο τύπο της ελληνιστικής βασιλικής ή των δρομικών Ναών, με ξύλινη αμφικλινή στέγη.