Κείμενο- Φωτογραφία: Βάσω Τζιτζικάκη
Στην Καστοριά, στο 2ο χιλιόμετρο της παραλίμνιας οδού Σουγγαρίδη, βρίσκεται το σπήλαιο της Καστοριάς, το επονομαζόμενο «Σπήλαιο του Δράκου». Το όνομα του οφείλεται σε ένα μύθο που αναφέρει πως κάποτε το σπήλαιο ήταν χρυσορυχείο και το φύλαγε ένας δράκος που μάλιστα, έβγαζε από το στόμα του δηλητηριώδεις καπνούς. Κάποια στιγμή, ο πρώτος βασιλιάς της Καστοριάς, Κάστωρ, θέλοντας να ψυχαγωγήσει τον αδελφό και τον πεθερό του ήθελε να τους δείξει τη σπηλιά στην οποία όμως δεν μπορούσαν να μπουν εξαιτίας της παρουσίας του δράκου. Έτσι, έταξε πολλά δώρα στον πιο δυνατό που θα έμπαινε μέσα και θα κατάφερνε να σκοτώσει τον δράκο. Μόνο ένας νέος τα κατάφερε και τον σκότωσε με το κοντάρι του. Κατόπιν, μπήκαν στο μακρύ, βαθύ και σκοτεινό σπήλαιο με δαυλούς στα χέρια και με πολλή προσοχή και κάποια στιγμή όταν οι δαυλοί έσβησαν ακούστηκε από το βάθος μία απόκοσμη φωνή να τους λέει να μη σκύψουν να πάρουν λάσπη από κάτω και ότι όποιος το κάνει θα το μετανιώσει. Κάποιοι σύμφωνα με τον μύθο «θαρραλέοι» , κατά την κοινή γνώμη αντιδραστικοί, έσκυψαν και πήραν χούφτες λάσπη.. βγαίνοντας είδαν με το φως του ήλιου ότι αυτή η λάσπη ήταν υγρή χρυσόσκονη.. Με αυτόν τον τρόπο δικαιολογείται και η παρουσία του φρουρού-θεριού που προφύλασσε τον χρυσό του σπηλαίου.
Σήμερα, αυτός ο μύθος κεντρίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη, μέχρις ότου αυτός μπει στο σπήλαιο.. τότε εντυπωσιάζεται τόσο με τα φυσικά πλούτη που ξεχνά τον μύθο και «σαν στήλη άλατος» θαυμάζει το πλούσιο διάκοσμο του με σταλακτίκες και σταλαγμίτες. Το σπήλαιο περιλαμβάνει επτά υπόγειες λίμνες, δέκα αίθουσες και πέντε διαδρόμους- σήραγγες. Η θερμοκρασία του είναι σταθερή στους 16-18 βαθμούς Κελσίου όλες τις εποχές του χρόνου.
Το σπήλαιο εκτός από τον δράκο που φιλοξενούσε σύμφωνα με το μύθο, φιλοξενούσε και μία αρκούδα της οποίας το είδος εξαφανίστηκε πριν από 10.000 χρόνια και ζούσε στα σπήλαια. Ήταν τόσο μεγάλες που υπολογίζεται ότι το βάρος των αρσενικών ήταν 400-500 κιλά ενώ των θηλυκών 200-250 κιλά και ήταν κατά κύριο λόγο φυτοφάγο ζώο. Όσον αφορά την ανακάλυψη του σπηλαίου, αυτή έγινε την δεκαετία του 1940, όταν ο παραλίμνιος δρόμος διανοίχθηκε και κάποιοι ευαισθητοποιημένοι Καστοριανοί ερασιτέχνες ερευνητές έδωσαν την ιδέα για την αξιοποίηση του. Τα εγκαίνια, κατάφεραν να γίνουν περίπου 70 χρόνια μετά, το 2009 λόγω διαφόρων «κωλυμάτων» τα οποία δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί πως συναντώνται συχνά στην χώρα μας, ιδίως κατά τα παλαιότερα χρόνια.
Σήμερα, όπως έχει διαμορφωθεί το σπήλαιο ώστε να μη φθαρεί ο φυσικός του πλούτος αλλά και να είναι ασφαλές για τους επισκέπτες, μπορεί κανείς να διανύσει 300 μέτρα φυσικής διαδρομής ενώ η έξοδος γίνεται μέσω μίας τεχνητής σήραγγας 35 μέτρων. Κατά τη διάρκεια αυτής, βλέπουμε πλούσιο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο και τέσσερις φυσικές λίμνες.
Info…
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι πολύ οικονομικές με το κανονικό εισιτήριο να κοστίζει 6 ευρώ, σίγουρα αξίζει της επίσκεψης. Στη σελίδα του μουσείου, http://www.spilaiodrakoukast.gr/ που είναι πολύ καλά διαμορφωμένη και επεξηγηματική, υπάρχουν αναλυτικότερες πληροφορίες και περισσότερες φωτογραφίες από αυτό.
