Γράφει και φωτογραφίζει ο Πάνος Γεωργιάδης
Αν βρεθείτε στην όμορφη και γραφική Σκύρο, μάλλον θα έχετε να κάνετε και να δείτε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Οι ζεστοί και φιλόξενοι Σκυριανοί είναι σίγουρο πως θα σας κάνουν να νιώσετε σαν στο σπίτι σας. Αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας και σε έναν “ξένο” και ειδικότερα στον Άγγλο φιλέλληνα ποιητή Ρούπερτ Μπρουκ (Rupert Brooke). Σήμερα στη βόρεια πλευρά της Χώρας και δίπλα στο Αρχαιολογικό και Ιστορικό- Λαογραφικό μουσείο Μάνου καιΑναστασίας Φαλτάιτς, υπάρχει η Πλατεία Αιώνιας Ποιήσεως ( Μπρουκ) με ένα μνημείο ανδριάντα προς τιμήν του. Η πλατεία είναι αφιερωμένη σε αυτόν και την αθάνατη ποίηση (“To Rupert Brooke and immortal poetry”), ενώ ταυτόχρονα η θέα προς το “Μώλο” και τα “Μαγαζιά” είναι απλά μαγευτική ! Το έργο φιλοτέχνησε ο γλύπτης Mιχάλης Tόμπρος το 1931, και στα αποκαλυπτήρια ήταν παρών και ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Eλευθέριος Bενιζέλος.
Ο Ρούπερτ Μπρουκ γεννήθηκε το 1887 στο Ράγκμπυ της Αγγλίας. Κατατάχτηκε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, όπου και συμμετείχε στην εκστρατεία των Δαρδανελλίων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος της Εκστρατευτικής Δύναμης Μεσογείου. Δεν ήταν μόνο στρατιώτης, αλλά κυρίως ένα ιδεαλιστής ποιητής, ακαδημαϊκός, ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης με απέραντη αγάπη για την Ελλάδα. Ήταν τέτοιο το πάθος του για τη χώρα μας που όταν το πλοίο του πέρασε από το Σούνιο, γεμάτος συγκίνηση είχε φωνάξει: «Και τώρα που της Αττικής είδα το άγιο χώμα, ας πεθάνω». Τον Απρίλιο του 1915 και ενώ βρισκόταν κοντά στο νησί της Σκύρου, αυτός ήδη υπέφερε από καιρό, έχοντας προβλήματα υγείας με ηλίαση, δυσεντερία, αλλά και μολύνσεις από τσίμπημα εντόμου. Απεβίωσε κοντά στις “Τρεις Μπούκες”. Καθώς η Εκστρατευτική Δύναμη θα έπρεπε να αναχωρήσει αμέσως, ο Μπρουκ θάφτηκε εσπευσμένα στις ακτές της Σκύρου. Τα ποιήματα του Μπρουκ εξέφραζαν έναν ρομαντικό, αγνό και ιδεαλιστή πατριώτη αλλά ταυτόχρονα ήταν δυναμικός, αδιαφορώντας για την έννοια του θανάτου, τον οποίο έβλεπε σαν μια ηρωική πατριωτική πράξη.
