Κείμενο – φωτογραφίες: Omorfa Taxidia
Η παραλιακή ζώνη του Τελ Αβίβ, πρώτη πρωτεύουσα του Ισραήλ που στα εβραϊκά σημαίνει “ανοιξιάτικος λόφος”, πριν μερικά χρόνια ανήκε στο κράτος ενώ δικαιοδοσία σε αυτήν είχαν άλλοι εφτά φορείς. Γι΄αυτό είχε το μαύρο της το χάλι προσελκύοντας ελάχιστο κόσμο. Ωστόσο πριν μερικά χρόνια την αγόρασε από το κράτος ο Δήμος του Τελ Αβίβ, καθώς στο Ισραήλ η τοπική αυτοδιοίκηση είναι πραγματική αυτοδιοίκηση και απολύτως ισχυρή. Ο Δήμος πλήρωσε στο κράτος 150 εκατομμύρια δολάρια για να πάρει την παραλία για 49 χρόνια. Στη συνέχεια δημιούργησε έναν οργανισμό για τη διαχείριση και αμέσως ξεκίνησε η ανάπλαση της. Χωρίστηκε σε οκτώ ζώνες. Μέχρι στίμης έχει ολοκληρωθεί η ανάπλαση σε έξι ζώνες, στην εβδόμη τα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη και θα ακολουθήσει η όγδοη και τελευταία ζώνη. Για την ανάπλαση κάθε ζώνης ξοδεύονται περίπου δέκα εκατομμύρια δολάρια.
Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εκπληκτικό. Η παράλια μήκους περίπου 16 χιλιομέτρων έγινε το αγαπημένο μέρος των κάτοικων της πόλης αλλά και των τουριστών.
Η πολλών χιλιάδων μέτρων αμμουδιά έχει πλάτος σε πολλά σημεία ακόμη και πάνω από εκατό μέτρα. Εκεί χωρούν όλα. Παιδικές χαρές, υπαίθρια γυμναστήρια, χώροι ξεκούρασης και αναψυχής, μπαρ, καφέ και εστιατόρια που διαθέτουν και ξαπλώστρες. Δημιουργήθηκε επίσης μαρίνα ελλιμενισμού σκαφών η οποία αποφέρει πολλά έσοδα στο Δήμο.
Έτσι ντόπιοι και τουρίστες πηγαίνουν χειμώνα καλοκαίρι στην παραλιακή ζώνη του Τελ Αβίβ για να κάνουν την βόλτα τους, να αθληθούν, να παίξουν, να χαλαρώσουν, να ηρεμήσουν, να αποβάλουν το άγχος, να διασκεδάσουν, να φλερτάρουν και όταν το επιτρέπει ο καιρός να κάνουν το μπάνιο τους καθώς η θάλασσα είναι καθαρή ενώ κυματοθραύστες κάνουν τα νερά ήρεμα. Ένας απίστευτος παράδεισος μπροστά στην πόλη, μέρος του αστικού ιστού της.
Κατά μήκος της παραλιακής ζώνης δημιουργήθηκε επίσης άνετος πεζόδρομος για περίπατο ή τζόκινγκ αλλά και ποδηλατοδρόμος. Αν δεν έχεις δικό σου ποδήλατο υπάρχουν αυτά του Δήμου για να νοικιάσεις. Σε κάποια σημεία υπάρχουν επίσης μεγάλα καταπράσινα πάρκα.
Για την συντήρηση της παραλίας ο Οργανισμός που την διαχειρίζεται αντλεί έσοδα από την μαρίνα αλλά και τα ενοίκια των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Τα τελευταία πληρώνουν μέχρι και 500 χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Εκεί που τελειώνει η παραλία αρχίζουν οι ουρανοξύστες καθώς η πόλη μεγαλώνει καθ’ ύψος. Υπάρχουν ήδη πολλοί και χτίζονται ακόμη περισσότεροι σε βαθμό που αναρωτιέσαι πως η θαλάσσια αύρα θα διαπερνά αυτό το θεόρατο τείχος για να εισέλθει στο εσωτερικό της πόλης. Ωστόσο αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
