Έχουμε αναφερθεί τις τελευταίες μέρες σε άλλες αναρτήσεις στην μη αξιοποίηση αυτών που άφησε πίσω του το Μακεδονικό Μέτωπο στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Στρατιωτικά νεκροταφεία, μνημεία και πεδία των μαχών, διάσπαρτα στην Μακεδονία, μαρτυρούν την τραγική εκείνη περίοδο στην οποία έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες από πολλές χώρες. Κάποιες προσπάθειες για την τουριστική προβολή και τους, ξεκίνησαν τώρα από το Δήμο Θεσσαλονίκης τον Οργανισμό Τουρισμού Θεσσαλονίκης την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και την αντιπεριφέρεια Κιλκίς.
Ένα καλό παράδειγμα αξιοποίησης μνημείων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου είναι η Καλλίπολη (Τσανακαλε) στην Τουρκία εκεί όπου έγινε η ομώνυμη πολύνεκρη μάχη.
Η συνεργάτης μας Τασούλα Κυριακίδου, βρέθηκε στην περιοχή πριν μερικούς μήνες, στα πλαίσια της διοργάνωσης ενός μαραθωνίου και επισκέφτηκε τον χώρο των μνημείων που έχουν δημιουργηθεί. Μας γράφει:
Κειμενο φωτογραφίες: Τασούλα Κυριακίδου
Τα στενά περάσματα σε στρατηγικά σημεία πολλοί τα αγάπησαν και πολλοί τα διεκδίκησαν. Σχεδόν ποτέ με ειρηνικό τρόπο. Τα Δαρδανέλλια έχουν δει μάχες και μάχες, με πιο γνωστή ίσως, και πάντως πιο πρόσφατη, αυτή της Καλλίπολης κατά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο. Στη μάχη αυτή, ο οθωμανικός στρατός κατατρόπωσε τις δυνάμεις της Αντάντ, οι οποίες προέρχονταν από τη Βρετανία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Γαλλία. Για τον λόγο αυτό, χιλιάδες επισκέπτες από τις χώρες αυτές καταφθάνουν στην περιοχή κάθε χρόνο στις 24 Απριλίου, επέτειο της απόβασης των συμμάχων, ώστε να τιμήσουν τους πολυάριθμους νεκρούς τους. Έτσι, μία σχετικά αδιάφορη τουριστικά περιοχή, έχει μετατραπεί σε προορισμό ιστορικής μνήμης. Τη μνήμη αυτή προσπαθούν να ενισχύσουν και να προβάλουν οι Τούρκοι με κάθε τρόπο: έχουν δημιουργήσει στο Eceabat, απέναντι από το Τσανάκαλε, το Respect for History Park (Πάρκο Σεβασμού στην Ιστορία), όπου αναπαριστούν τις μάχες στα χαρακώματα της Καλλίπολης με στρατιώτες και των δύο πλευρών σε φυσικό μέγεθος, καθώς και μία μακέτα της χερσονήσου, όπου υποδεικνύονται τα σημεία των μαχών. Όλα αυτά, βέβαια, με αναφορές στην ανδρεία των Τούρκων στρατιωτών και τη δύναμη που τους ενέπνευσε το κοράνι, καθώς τα μνημεία απευθύνονται σε μεγάλο βαθμό στο θυμικό των Τούρκων επισκεπτών. Το ίδιο και στο πολεμικό μουσείο του Τσανάκαλε, όπου στα εκθέματα που ήταν μέρος του τουρκικού οπλισμού, έχει προστεθεί η ημισέληνος, ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τη στρατιωτική υπεροχή της χώρας στη διάρκεια της ιστορίας της. Και στις δύο πόλεις, τα μνημεία αναπτύσσονται υπό το βλέμμα του Κεμάλ Ατατούρκ, που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη μάχη της Καλλίπολης.
Με αφορμή μία μάχη, σημαντική αναμφίβολα, οι γείτονες έχουν στήσει ένα ολόκληρο ιστορικό αφήγημα στις δύο ακτές των Δαρδανελλίων, το οποίο στοχεύει τόσο στην εσωτερική αγορά όσο και στους ξένους τουρίστες. Αν κάναμε το ίδιο στη χώρα μας, όπου σε κάθε βήμα έχουν γίνει μάχες και μάχες, θα είχαμε ακόμη έναν μεγάλο ιστό από παρόμοιους προορισμούς, πέρα από αυτόν της αρχαίας ιστορίας μας. Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, έχουμε τέσσερα συμμαχικά στρατιωτικά νεκροταφεία, οι περισσότεροι μετά βίας ξέρουν το πιο γνωστό, το Ζέιτενλικ, και ελάχιστοι το ινδικό νεκροταφείο. Κι όμως, η Καλλίπολη δείχνει ότι οι στρατιωτικού ενδιαφέροντος προορισμοί έχουν το κοινό τους, αρκεί να τους προωθήσει κανείς κατάλληλα.
