Φωτογραφίες: Γιάννης Γεωργιάδης
Η Σέριφος είναι ένα ακόμη νησί του Αιγαίου Πελάγους και ανήκει στις Κυκλάδες. Έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που ονειρεύονται οι Έλληνες και ξένοι ταξιδιώτες όταν το μυαλό τους πηγαίνει στα περίφημα Ελληνικά νησιά με τα γραφικά λευκά σπίτια, σε συνδυασμό με το εκπληκτικό γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Μεγάλο επίσης πλεονέκτημα πως βρίσκεται αρκετά κοντά στην Αττική, κάνοντας την πρόσβαση των ταξιδιωτών ακόμη πιο εύκολη. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα (ή Σέριφος), η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 200 μέτρων. Επίνειο είναι το Λιβάδι, ενώ άλλοι μεγάλοι οικισμοί είναι ο Κουταλάς, το Μεγάλο Λιβάδι και ο Κένταρχος. Το μήκος των ακτών της φτάνει τα 83 χιλιόμετρα, ενώ έχει αρκετές όμορφες παραλίες για τα καλοκαιρινά σας μπάνια. Γνωστές είναι τα Λιβαδάκια, το Καλό Αμπέλι, το Γάνεμα και η Βαγιά στον νότο, το Μαλλιάδικο, το Μεγάλο Λιβάδι και ο Αβεσσαλός στα δυτικά, η Συκαμιά, ο Πλατύς Γιαλός και τα Δυο Γιαλούδια στα βόρεια και η Ψιλή Άμμος, ο Άγιος Σώστης, ο Άγιος Ιωάννης και η Λια στα ανατολικά.

Το νησί άκμασε στα τέλη του 19ου – αρχές του 20ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν μεταλλευτικές εταιρίες που εκμεταλλεύονταν το πλούσιο υπέδαφός του κυρίως σε χαλκό. Αργότερα όμως τα μεταλλεία εγκαταλείφθηκαν και σήμερα όλα είναι έρημα. Τα Omorfa taxidia επισκέφτηκαν τη Σέριφο την περίοδο του Πάσχα, όπου το κλίμα ήταν πολύ ήρεμο και όμορφο, κατανυκτικό, με ωραίο κόσμο κυρίως από Αθήνα αλλά και αρκετούς ξένους. Τοπικό φαγητό θεωρείται η ρεβιθάδα, που είναι ρεβίθια στο φούρνο με δεντρολίβανο, ενώ εξαιρετικό έδεσμα της Σερίφου είναι η Λούζα, ένα είδος παστουρμά που παρασκευάζεται από το κρέας του χοίρου.