Κείμενο – φωτογραφίες: Nicolas Economou Photography
Υπάρχει και μια άλλη Κρήτη μακριά από τις παραλίες και τα τουριστικά θέρετρα. Βρίσκεται στα ορεινά του νησιού, εκεί που είναι εμφανείς οι προσπάθειες αιώνων για επιβίωση κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Ανηφορίζοντας στον Ψηλορείτη, στην περιοχή των Ανωγείων, συναντάμε τα Μιτάτα. Είναι διάσπαρτα στην περιοχή. Πρόκειται για μικρά ξερολιθηκά κτίσματα τα οποία χρησιμοποιούν οι βοσκοί για εποχική κατοικία, ενώ παλιότερα χρησιμοποιούνταν και ως τυροκομείο.
Έχουν περάσει 300 χρόνια περίπου από την κατασκευή τους και αυτά διατηρούνται ακόμα και σήμερα, καθώς το μόνο υλικό που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή τους ήταν η πέτρα, χωρίς τη χρήση συνδετικού υλικού. Μοιάζουν με τους θολωτούς τάφους των Μινωικών χρόνων.
Το όνομά του προέρχεται από την λατινική λέξη metatum, που σημαίνει στρατιωτικό κατάλυμα. Στα βυζαντινά χρόνια τη λέξη μιτάτο την έλεγαν με την έννοια του προσωρινού καταλύματος.
