Κείμενο – φωτογραφίες: Omorfa Taxidia
Είναι γνωστή η ικανότητα άλλων χωρών να μυθοποιούν και να αξιοποιούν τα πάντα, κάνοντας τα ατραξιόν ενίοτε τουριστική. Δημιουργούν αφηγήματα και ιστορίες με τα οποία ντύνουν ακόμη και αυτά που στη χώρα μας δεν θα ήταν άξια προσοχής.
Δείτε τι συμβαίνει στο Φράιμπουργκ, την όμορφη πόλη των 200 χιλιάδων κατοίκων της Βάδης-Βυρτεμβέργης, που κάθε χρόνο προσελκύει χιλιάδες τουρίστες . Το ιστορικό κέντρο της πόλης που καταστράφηκε κατά 80% από βομβαρδισμό στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αλλά ξαναχτίστηκε έτσι όπως ήταν, διαχύσουν σχεδόν όλους τους δρόμους ρυάκια με νερό.
Τρεχούμενο νερό που ρέει κάθε μέρα εκτός από τη μέρα που ήμασταν εμείς εκεί, χωρίς κανείς να ήξερε το λόγο.
Βρίσκονται εκεί για πολλούς αιώνες και στο πέρασμα των χρόνων δεν μπαζώθηκαν ως αχρείαστα και άβολα.
Στα ρυάκια αυτά που δίνουν ενδιαφέρον στους δρόμους του ιστορικού κέντρου της πόλης, τα παιδιά παίζουν με τα καραβάκια τους, ενώ όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει, πολύς κόσμος δε διστάζει να βγάλει κάλτσες και παπούτσια και να βουτήξει μέσα τα πόδια του να δροσιστεί.
Από το 1264 έχει επινοηθεί και ένα νέο επάγγελμα, καθαριστής ρυακιών, καθώς συντηρούνται σε πολύ τακτική βάση.
Το αφήγημα λέει πως όποιος πέσει μέσα – πράγμα καθόλου δύσκολο – θα παντρευτεί οπωσδήποτε μια ντόπια.
Πάντως για καλό και για κακό, ο Δήμος θέσπισε νόμο που λέει πως όποιος τραυματιστεί πέφτοντας μέσα, είτε πεζός, είτε με το ποδήλατο, είτε με το αυτοκίνητο του, η πόλη δεν ευθύνεται οπότε δεν έχει καμιά υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Προσοχή λοιπόν…
Εκεί στην Έδεσσα το ξέρουν;;;
