Γράφει ο Σάκης Παπαδόπουλος
Από το καθολικό Πάσχα και μετά, που συνέπεσε με την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών, σε πολλά αεροδρόμια της Ευρώπης υπάρχουν μέρες που επικρατεί χάος. Οι καθυστερήσεις είναι πολύωρες ενώ δεν είναι λίγες οι ακυρώσεις πτήσεων.
Και αυτό γιατί η πανδημία δημιούργησε αρρυθμίες σε όλο το αεροπορικό σύστημα. Έτσι όταν ο κόσμος μετά από δυο χρόνια γέμισε τα αεροδρόμια για να ταξιδέψει, αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε επαρκές προσωπικό για να τον εξυπηρετήσει ενώ οι αεροπορικές εταιρείες δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένες.
Και αυτό γιατί δεν βρήκαν το προσωπικό που ήθελαν για να εξυπηρετήσουν την κίνηση, δεν παρέλαβαν τα αεροπλάνα τους στις ημερομηνίες που είχαν συμφωνήσει με τους προμηθευτές, οι απαραίτητοι τεχνικοί έλεγχοι δεν ολοκληρώθηκαν όπως είχαν συμφωνηθεί, οι απαραίτητες προμήθειες καθυστέρησαν και αυτές. Όλοι όσοι εμπλέκονται επικαλούνται για τις καθυστερήσεις τις αρρυθμίες της πανδημίας.
Δεν είναι λίγες οι αεροπορικές εταιρείες που αναγκάστηκαν να νοικιάσουν αεροσκάφη μαζί με το πλήρωμα τους (wet leasing) για να εξυπηρετήσουν δρομολόγια, καθώς τα δικά τους αεροπλάνα έμειναν καθηλωμένα λόγω έλλειψης προσωπικού και μη ολοκλήρωσης των τεχνικών ελέγχων.
Και φτάνουμε στο σήμερα όπου οι αεροπορικές εταιρείες συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να εκτελέσουν το πρόγραμμα που σχεδίασαν από τον χειμώνα για το καλοκαίρι. Και αυτό γιατί δεν κατάφεραν να έχουν έτοιμα τα αεροσκάφη που υπολόγιζαν, ούτε το ανάλογο προσωπικό, ούτε τις απαραίτητες προμήθειες και όλα όσα χρειάζονται. Οι προμηθευτές τους επικαλούνται τις αρρυθμίες που έφερε η πανδημία για τις καθυστερήσεις ενώ μεγάλο μέρος του προσωπικού χάθηκε την περίοδο της πανδημίας καθώς άλλαξε επάγγελμα.
Γι’ αυτό σε πολλά ευρωπαϊκά αεροδρόμια σε ημέρες αιχμής επικρατεί χάος, ενώ αεροπορικές εταιρείες κόβουν δρομολόγια από το πρόγραμμα τους καθώς δεν μπορούν να τα πραγματοποιήσουν.
Τα γράφουμε όλα αυτά με αφορμή τη χθεσινή ξαφνική απόφαση της Aegean να κόψει εφτά απευθείας δρομολόγια από το αεροδρόμιο «Μακεδονία», που είχε προγραμματίσει για την καλοκαιρινή περίοδο. Δρομολόγια που διαφήμιζε και προωθούσε μέχρι και την τελευταία στιγμή, ξοδεύοντας πολλά χρήματα.
Η αναστάτωση που προκλήθηκε κυρίως ανάμεσα στους τουριστικούς πράκτορες ήταν μεγάλη όπως περιγράψαμε σε χθεσινή ανάρτηση.
Αυτό που επικαλέστηκε η εταιρεία για τη ξαφνική της απόφαση ήταν «επιχειρησιακοί λόγοι». Το που οφείλονται αυτοί οι επιχειρησιακοί λόγοι θα πρέπει μάλλον να τους αναζητήσουμε στις αρρυθμίες που δημιούργησε η πανδημία και περιγράψαμε παραπάνω.
Πιθανόν να μην συνέβαινε αυτό αν η Θεσσαλονίκη ήταν ένα ισχυρό τουριστικό μπραντ. Δυστυχώς παραμένει μια άγνωστη κουκκίδα στον ευρωπαϊκό τουριστικό χάρτη. Όχι τυχαία καθώς έχει εμπιστευτεί την τουριστική της προβολή και προώθηση στα χέρια των πολιτικών που νοιάζονται μόνο για την προσωπική τους προβολή, για τζάμπα ταξιδάκια πολυτελείας στις τουριστικές εκθέσεις του εξωτερικού, για δράσεις ανούσιες, χωρίς σχεδιασμό και στρατηγική, χωρίς τεχνοκρατική αντίληψη και φυσικά χωρίς αποτέλεσμα.
Η Θεσσαλονίκη παίρνει κάποιες αφίξεις από τη θέση της στον χάρτη, από την πολιτιστική της κληρονομιά, από την κινητικότητα που υπάρχει στον πλανήτη λόγω των αεροπορικών εταιριών χαμηλού κόστους και της φθηνής διαμονής, από συνέδρια και εκθέσεις, αλλά σχεδόν τίποτε από τις δικές προσπάθειες για προβολή και προώθηση.
Την ίδια ώρα γειτονικές βαλκανικές πόλεις τα καταφέρνουν περίφημα, βελτιώνουν την καθημερινότητα και την τουριστική τους φήμη, και αν συνεχίζουμε έτσι πολύ σύντομα η Θεσσαλονίκη θα βλέπει την πλάτη τους.
