Γράφει ο Σάκης Παπαδόπουλος
Κανονικά όλες αυτές τις μέρες, οι άνθρωποι του τουρισμού, αυτοί που ενδιαφέρονται για την αποτελεσματική προβολή και προώθηση της περιοχής τους, θα έπρεπε να μιλάνε για το νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, σχετικά με την ίδρυση Οργανισμών διαχείρισης και προώθησης προορισμών. Ο νόμος αναμένονταν πως και πως από τους επαγγελματίες του τουρισμού, σαν μια ευκαιρία να αποκτήσουν επιτέλους οι τουριστικές περιοχές τη χώρας μας φορείς σύγχρονης και αποτελεσματικής τουριστικής προβολής και προώθησης, με τεχνοκρατική αντίληψή. Να πλησιάσουμε το μέσο όρο της Ευρώπης και ό,τι συμβαίνει εκεί, καθώς τώρα είμαστε σ΄ αυτό που πολλές φορές περιγράψαμε στα Omorfa Taxidia ως «καφενείον η Ελλάς». Να αποκτήσουμε Τουριστικούς Οργανισμούς που θα είναι στελεχωμένοι με άτομα που γνωρίζουν το τουριστικό μάρκετινγκ και την σύγχρονη πραγματικότητα. Που δεν θα εμπλέκονται σ΄ αυτούς πολιτικοί και πολιτικάντηδες που ενδιαφέρονται μόνο για την δική τους προβολή και όχι του τόπου τους. Που θα αποτελούν σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αλλά θα δίνουν πρώτο ρόλο στους επαγγελματίες του τουρισμού, που έχουν τεχνοκρατική αντίληψη και νοιάζονται περισσότερο, καθώς από τον τουρισμό βγάζουν το ψωμάκι τους.
Αν’ αυτού ο νόμος που ψηφίστηκε προβλέπει πρώτο ρόλο στους Δήμους και τις αναπτυξιακές τους εταιρείες. Είναι ασαφής όσον αφορά στην σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα, την στελέχωση και την χρηματοδότηση. Το κυριότερο, δεν οριοθετεί έναν Οργανισμό σε κάθε Νομό αλλά σε κάθε Δήμο, που θα προβάλει και θα προωθεί τον μικρόκοσμο του χωρίς χρηματοδότηση και εξειδικευμένα στελέχη.
Είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι Δήμοι που ασχολούνται με την τουριστική προβολή δεν θα προχωρήσουν την ίδρυση Οργανισμών Τουρισμού και θα συνεχίσουν να το κάνουν όπως τώρα, χωρίς να βάλουν τους ιδιώτες στα πόδια τους, καθώς κανείς δεν τους υποχρεώνει. Κοντολογίς ο νόμος ήδη βρίσκεται στα αζήτητα.
Προφανώς ο νομοθέτης αντέγραψε πρόχειρα αυτό που συμβαίνει στο Δήμο Αθηναίων, όπου ο φορέας τουριστικής προβολής αποτελεί τμήμα της αναπτυξιακής του εταιρείας. Ωστόσο άλλο η Αθήνα και άλλο η υπόλοιπη Ελλάδα που τα μεγέθη είναι μικρά, στερείται μεγάλων χορηγών, οι συνέργειες δεν είναι εύκολες και το κυριότερο δεν έχουν… Ακρόπολη.
