Η τουριστική περίοδος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και οι τουρίστες έχουν κατακλύσει τις τουριστικές περιοχές της χώρας δημιουργώντας σε πολλές περιπτώσεις το αδιαχώρητο. Αυτό θα ήταν πολύ καλό αν συνέβαινε οποιονδήποτε μήνα του χρόνου όχι όμως Ιούλιο και Αύγουστο καθώς τώρα δεν προσφέρεται για πανηγύρια.
Ακόμη και αν το οικονομικό όφελος δεν αποδειχτεί ανάλογο των αφίξεων, πράγμα όχι ασυνήθιστο, κάτι θα μείνει στον ελληνικό τουρισμό που ίσως τον αλλάξει και τον βάλει σε έναν καλύτερο δρόμο. Φέτος λοιπόν περισσότερο από ποτέ, έχει ανοίξει η συζήτηση για τα αυτονόητα του τουρισμού που δυστυχώς στη χώρα μας δεν είναι αυτονόητα.
Αυτονόητο πρώτο. Οι αφίξεις δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία αν δεν συνοδεύονται από τις ανάλογες εισπράξεις. Μπορεί οι μεγάλοι και ενίοτε χειραγωγημένοι αριθμοί αφίξεων να προκαλούν εύκολο εντυπωσιασμό δια πάσαν χρήση, ωστόσο όταν δεν εισπράττεις τα ανάλογα τότε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το τουριστικό σου προϊόν καθώς έχει χάσει την αξία του.
Αυτονόητο δεύτερο. Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία τα οποία η τουριστική βιομηχανία θα έχει έγκαιρα στα χέρια της για να χαράσσει πολιτική και να παίρνει τις ανάλογες αποφάσεις σε θέματα προβολής, μάρκετινγκ, προώθησης, τιμολογιακής πολιτικής κλπ. Αυτή η παρωδία με την Τράπεζα της Ελλάδος η οποία με ένα δημοσκοπικό τρόπο μετρά αφίξεις και έσοδα, δεν εξυπηρετεί πλέον ούτε αυτούς που την συντηρούσαν τόσα χρόνια. Ποιοι την συντηρούσαν τόσα χρόνια; Οι εκάστοτε κυβερνήσεις για να πλασάρουν εντυπωσιακά νούμερα στον εθισμένο στο κουτόχορτο ελληνικό λαό και να κοκορεύονται πως κάπου έχουν πετύχει καθώς σε όλα τα άλλα τα έκαναν σκα… Φυσικά σ΄αυτό συναινούσαν και οι ηγήτορες της τουριστικής μας βιομηχανίας, οι οποίοι ήθελαν να λένε πως ηγούνται τις μεγαλύτερης βιομηχανίας στην Ελλάδα, αν και ήξεραν πως ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Στο εξωτερικό μας κοροϊδεύουν για τα στοιχειά που ανακοινώνουμε καθώς ποτέ δεν συμφωνούν με τα δικά τους. Αλλά να ήταν μόνο αυτό…
Αυτονόητο τρίτο. Χωρίς σύγχρονες υποδομές, δημόσιες και ιδιωτικές, δεν θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε τουρίστες υψηλού οικονομικού επιπέδου. Τώρα ανακαλύπτουμε πόσο μεγάλο έγκλημα ήταν και παραμένει να παρεμποδίζουμε τις τουριστικές επενδύσεις οι οποίες θα ανανεώσουν το γηρασμένο τουριστικό μας δυναμικό και θα έφερναν τουρίστες υψηλού οικονομικού επιπέδου. Με ξενοδοχεία ξεπερασμένα από το χρόνο προσελκύεις ανάλογους τουρίστες.
Αυτονόητο τέταρτο. Για να ξοδέψουν οι τουρίστες τα χρήματα τους θα πρέπει να τους δόσεις την ευκαιρία να το κάνουν. Κοντολογίς το τουριστικό μας προϊόν είναι φτωχό και εκτός εποχής. Ο σύγχρονος τουρίστας δεν πολυενδιαφέρεται πια για ένα οποιοιδήποτε φαγητό, για έναν οπουδήποτε καφέ και για αγορά αναμνηστικών. Πρωτίστως τον ενδιαφέρει να βιώσει εμπειρίες και πρέπει να του τις προσφέρεις αν θες να παρεις τα λεφτα του. Αλλιώς κάθεται στο ξενοδοχείο του και δεν βγαίνει ούτε για βόλτα.
Αυτονόητο πέμπτο. Ως βιομηχανία που είναι ο τουρισμός έχει πλέον ανάγκη από επαγγελματίες. Από αυτούς που θα έχουν τον τουρισμό ως τη βασική τους απασχόληση και όχι μόνο για μια γρήγορη αρπαχτή το καλοκαίρι. Που δεν θα εγκαταλείπουν τον τουρισμό ακόμη και όταν υπάρχουν τουρίστες γιατί πρέπει να επιστρέψουν στην άλλη τους δουλειά.
Αυτονόητο έκτο. Ο τουρισμός έχει ανάγκη από εξειδικευμένα στελέχη. Να δοθεί επιτελούς ρόλος σε νέους ανθρώπους που έχουν σπουδάσει τον τουρισμό, που έχουν όρεξη και ενθουσιασμό να προσφέρουν, που είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες. Ξενοδόχοι που τα ξέρουν όλα και όσα δεν ξέρουν αυτοί τα ξέρουν οι γυναίκες τους θα πρέπει να εκλείψουν. Να βάλουν μπροστά εξειδικευμένα στελέχη αλλιώς χρήματα δεν θα βγάζουν ακόμη και με τις συνήθεις αλχημείες σε βάρος εργαζομένων, ασφαλιστικών ταμείων κλπ.
Αυτονόητο έβδομο. Τουρισμός με περίοδο τριών μηνών δεν νοείται. Η Ελλάδα έχει την πρώτη ύλη να αναπτύξει δωδεκάμηνη περίοδο δεν έχει όμως την ικανότητα να την αξιοποιήσει. Χρειάζεται να αναπτύξει νέες μορφές τουρισμού και κυρίως να αλλάξει τις νοοτροπίες που λένε πως τουρισμός είναι περιστασιακή απασχόληση για λίγους μήνες και ότι αρπάξουμε.
Για όλα αυτά η συζήτηση πλέον έχει ξεκινήσει. Είναι ευκαιρία ο τουρισμός μας να αλλάξει πορεία αλλιώς θα εισπράττει όλο και πιο λίγα. Στην Κύπρο η μέση δαπάνη του τουρίστα στο πρώτο πεντάμηνο φέτος ήταν στα 660 ευρώ και στην Ισπανία στα 970 ευρώ. Στην Ελλάδα έπεσε στα 430 ευρώ οπότε δεν έχουμε περιθώρια πλέον να μην αναζητήσουμε μια άλλη πορεία…
