Υπάρχει άραγε κάποιος αφελής ανάμεσά μας που να πιστεύει ότι τα κράτη του κόσμου, δε γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα για τις κινήσεις των πολιτών; Έχει φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο η τεχνολογία της παρακολουθησης, που θεωρείται αυτονόητο πως οι υπηρεσίες ασφαλείας γνωρίζουν ποιος είναι επικίνδυνος, δολοφόνος, φοροφυγάς, τρομοκράτης, άπιστος, τι ομάδα είναι, τι συνήθειες έχει, ποιους συναντάει, που συχνάζει, τι πονηρό βλέπει στο διαδίκτυο κ.α. Η κρατική εξουσία έχει την τεχνογνωσία αλλά κυρίως τη δύναμη, ώστε να ελέγχει όλους και όλα.
Κι όμως, τον απλό κοσμάκη κάνουν “φύλο και φτερό” με κάθε ευκαιρία. Ειδικά στα αεροδρόμια η κατάσταση γίνεται όλο και πιο εκνευριστική. Ψύχωση και οδηγίες για τα υγρά, τις κρέμες, τα ψαλιδάκια, τα τσιμπιδάκια, τις γυναικείες λακ… Αν τα πάρεις όλα αυτά από μια γυναίκα, απλά τη “σκότωσες”…Λες και δε γνωρίζουν ποιος είναι ο επίφοβος να τα κάνει όλα μαντάρα. Απλά τους συμφέρει να διαιωνίζουν μια αρρωστημένη κατάσταση, φόβου, συνεχόμενων και εξονυχιστικών ελέγχων. Το κάνουν για να έχεις “σκυμμένο το κεφάλι” σε μόνιμη βάση. Να φοβάσαι, να ελέγχεσαι, να νιώθεις τον έλεγχο της εξουσίας. Να είσαι συνεχώς σε μια ουρά και να περιμένεις τη σειρά σου. “Σου φεύγει η μαγκιά” όταν κάθεσαι για ώρα στην ουρά. Νιώθεις μικρός, ταπεινωμένος, ανίσχυρος. Να παραδώσεις ρολόγια, να βγάλεις ζώνες, κέρματα, να ανοίξεις το λαπτοπ λες και θα καταλάβει ο security αν έχεις βόμβα βλέποντας απλά την κλειστή οθόνη. Να σηκώσεις τα χέρια ψηλά όπως στην ταινία “Το εξπρές του μεσονυκτίου”. Το χειρότερο βέβαια είναι να σου ζητήσουν να βγάλεις τα παπούτσια και να έχεις τρύπια κάλτσα. Ρεζίλι ! Εννοείται πως θα πρέπει να ελέγχονται όλοι και όλα. Αλλά έχει προχωρήσει τόσο η τεχνολογία, που είναι μάλλον άδικο και άσκοπο να υποστεί ο επιβάτης τόση ταλαιπωρία στο όνομα της ασφάλειας.
Μια τέτοια ταλαιπωρία ζήσαμε σε ταξίδι μας την περίοδο τω εορτών στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στον Κροατικό συνοριακό σταθμό με κατεύθυνση τη Σλοβενία, αλλά και με τους Σέρβους στα σύνορα με Σκόπια. Κι αν οι Σέρβοι είναι εκτός Ε.Ε., οι Κροάτες με τους Σλοβένους ανήκουν μαζί στην “ευρωπαϊκή οικογένεια”. Κι όμως κάτω από πολύ τσουχτερό κρύο , μας κατέβασαν από το λεωφορείο και έγινε ταυτοπροσωπία και καταγραφή ένας-ένας. Μας ζήτησαν βέβαια συγνώμη για την ταλαιπωρία, αλλά η αιτία όπως είπαν ήταν η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο. Δηλαδή τα μέτρα ασφαλείας αυξομειώνονται ανάλογα με την εξέλιξη των γεγονότων…. Έχουμε ησυχία; Πάμε χαλαρά. Τρομοκρατική επίθεση σε κάποια πόλη; Άντε πάλι από την αρχή.
Αξίζουμε άραγε τόση ταλαιπωρία, ή όλα τα παραπάνω είναι αναγκαίο κακό για την ασφάλειά μας; Ότι κι αν συμβαίνει, όσοι ταξιδεύετε συχνά οπλιστείτε με κουράγιο και υπομονή διότι το μέλλον προβλέπεται με αρκετές ουρές…
