Τουριστικές επιχειρήσεις: «τι ωραία που ήμασταν στην πανδημία…»

Αν δεχθούμε πως με την πρόοδο του εμβολιασμού πλησιάζει το τέλος της πανδημίας, τότε πλησιάζει και η επόμενη μέρα για τις τουριστικές επιχειρήσεις, επόμενη μέρα πολύ πιο δύσκολη, σχεδόν εφιαλτική, σε σχέση με την τρέχουσα.
Και αυτό γιατί το τέλος της πανδημίας θα βρει τις τουριστικές και ταξιδιωτικές επιχειρήσεις εξουθενωμένες, με τεράστιες συσσωρεμένες υποχρεώσεις και χωρίς πολύ δουλειά που θα έδινε τη δυνατότητα να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά.
Κουτσά στραβά οι τουριστικές επιχειρήσεις κατάφεραν να επιβιώσουν την περίοδο της πανδημίας, χάρη κυρίως στη βοήθεια από το κράτος. Μάλιστα αυτή που γνωρίζουν καλά το σπορ των κρατικών επιδομάτων, έβαλαν και κάτι τις στην άκρη αλλά είναι η μειοψηφία. Επίσης οι εργαζόμενοι επιβιώνουν με το επίδομα των 534 ευρώ (αυτοί ξέρουν πως) αλλά είναι καλύτερα από καθόλου ή το ταμείο ανεργίας.
Όταν ακουστεί το σφύριγμα για τη λήξη της πανδημίας, οι τουριστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να σταθούν μόνες στα πόδια τους αλλά κανείς δεν γνωρίζει πως θα γίνει αυτό, καθώς θα είναι όπως προαναφέραμε μέχρι το λαιμό στα χρέη και η δουλειά ελάχιστη.
Μόλις πριν μερικές μέρες σε επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας τους, οι ξενοδόχοι εκπέμπουν SOS. Υποστηρίζουν πως δεν έχουν ρευστότητα για να προετοιμάσουν τα ξενοδοχεία τους για τη νέα τουριστική σαιζόν και το κυριότερο πως δεν έχουν πάρει ακόμη κρατήσεις και φυσικά ούτε προκαταβολές.
Για τα τουριστικά γραφεία ένας Θεός ξέρει πως θα κρατήσουν το προσωπικό τους όταν αυτό επιστρέψει από την αναστολή. Και αυτό γιατί η δουλειά θα είναι ελάχιστη. Τα τουριστικά γραφεία είναι μικρές επιχειρήσεις. Τα μεγαλύτερα μετά βίας έχουν πάνω από 20 άτομα προσωπικό. Ανάμεσα τους έχουν αναπτυχθεί μακροχρόνιες φιλίες καις σχέσεις. Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στη θέση αυτού που θα πρέπει να αποφασίσει ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει.
Όπως προαναφέραμε, όλα αυτό το διάστημα της πανδημίας ξενοδοχεία και τουριστικά γραφεία συσσωρεύουν χρέη, αφού και η βοήθεια που πήραν από το κράτος δανεική ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της.
Ωστόσο υπάρχει και η επιστροφή των βάουτσερ που μάλλον την ξεχνάμε. Τον Οκτώβριο που εκπνέει το δεκαοχτάμηνο, θα πρέπει να επιστραφούν τα χρήματα από όλα τα βάουτσερ που μέχρι τότε δεν θα έχουν εξαργυρωθεί με υπηρεσίες.
Μαζί με αυτά των αεροπορικών εισιτηρίων μιλάμε για πολλά εκατομμύρια που αναμένουν οι καταναλωτές καθώς τα έχουν στα χέρια τους από περσινές υπηρεσίες που δεν πραγματοποιήθηκαν.
Και τέλος έρχονται και τα κανόνια από επιχειρήσεις που θα καταρρεύσουν αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων. Ήδη ένα κυοφορείται να σκάσει οσονούπω στη Βόρεια Ελλάδα με ανεξέλεγκτες συνέπειες για τη Χαλκιδική και όχι μόνο…
Κοντολογίς θα είναι πολύ δύσκολη η επόμενη μέρα μέχρι το 2024, που οι σοφοί λένε πως θα επανέλθουμε στα προ πανδημίας επίπεδα, δύσκολη σε τέτοιο βαθμό που κάποιοι θα αναφωνούν: «τι ωραία που ήμασταν στην πανδημία…»