Κείμενο – φωτογραφίες: Πάνος Γεωργιάδης
Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς Έλληνες να αποδράσουν για λίγες μέρες από την καθημερινότητα. Άλλοι προτίμησαν Ελλάδα και άλλοι εξωτερικό. Οι τουριστικοί πράκτορες που διοργανώνουν εκδρομές λένε πως ήταν η καλύτερη 28η Οκτωβρίου από τότε που ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να μπορούν να το εξηγήσουν. Ένας από τους προορισμούς που συγκέντρωσε πολλά ελληνικά γκρουπ ήταν η Αδριανούπολη στην Ανατολική Θράκη.
Καθώς η 29η Οκτωβρίου ήταν αργία και για του Τούρκους (γιορτάζουν την ανακήρυξης της Δημοκρατίας στη χώρας τους) ο συνωστισμός στα σύνορα ήταν μεγάλος και από τις δυο πλευρές.
Τα καλά νέα. Χιλιάδες ήταν οι Τούρκοι και οι Έλληνες, οι οποίοι ταξίδεψαν ο ένας στη χώρα του άλλου. Στην Αδριανούπολη αν περπατούσες στον κεντρικό πεζόδρομο και τα παραδοσιακά παζάρια, θα άκουγες σχεδόν μόνο Ελληνικά. Έξω από τα ξενοδοχεία έβλεπες αρκετά ελληνικά λεωφορεία. Είδαμε από τη Θεσσαλονίκη, από διάφορες πόλεις της βόρειας Ελλάδας, τη Θεσσαλία, ακόμη και από την Αθήνα και τη Ζάκυνθο!
Οι περισσότεροι εκδρομείς ψώνιζαν, κάποιοι παρακολούθησαν την Κυριακάτικη λειτουργία στη Βουλγάρικη ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, παρουσία της Ελληνίδας Προξένου στην Αδριανούπολη κ. Χαριτίδου, αλλά και του επισκόπου εκπροσώπου του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος ήρθε από την Αθήνα. Κανείς από τους Έλληνες δε φαινόταν να ενοχλείται από τον απίστευτο σημαιοστολισμό των Τούρκων σε κάθε γωνιά της πόλης τους.
Όπως μας είπαν ταξιδιωτικοί πράκτορες : ” Τα τρομοκρατικά γεγονότα της Κωνσταντινούπολης, ενεργοποίησαν τα αντανακλαστικά τους ώστε να προτείνουν στους πελάτες τους έναν προορισμό που θα μοιάζει με την Πόλη. Και η Αδριανούπολη τα έχει σχεδόν όλα. Αρκετά μεγάλη αλλά όχι χαοτική όπως η Κωνσταντινούπολη, με ενδιαφέρουσες παραδοσιακές και σύγχρονες αγορές, καλές υποδομές σε ξενοδοχεία, φιλικό κόσμο και πολλούς νέους αφού είναι πανεπιστημιούπολη. Επιπλέον μπορεί να συνδυαστεί με επίσκεψη σε διερχόμενες πόλεις όπως η Καβάλα, η Ξάνθη, η Κομοτηνή, η Αλεξανδρούπολη, αλλά και τον Έβρο ολόκληρο, όπως το περίφημο Δάσος Δαδιάς, το Σουφλί, το Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα”.
Αντίστοιχα οι Τούρκοι με κάθε ευκαιρία επισκέπτονται τη χώρα μας, ενώ λέγεται πως οι ψαροταβέρνες Ορεστιάδας και Αλεξανδρούπολης, γεμίζουν συχνά από τους γείτονες που λατρεύουν τους τοπικούς μεζέδες, αλλά και τον Ελληνικό τρόπο ζωής.
Τα κακά νέα. Αφορούν τη διέλευση πολιτών των δύο χωρών από τις Καστανιές. Τόσο οι Τούρκοι όσο και εμείς, θέλουμε πολύ δουλειά σε θέμα υποδομών στο συγκεκριμένο συνοριακό σταθμό. Η εικόνα των δύο σημείων ελέγχου είναι το λιγότερο τριτοκοσμική. Και όσο θα αυξάνεται το αμοιβαίο ρεύμα ταξιδιωτών ειδικά τις περιόδους αιχμής, τόσο οι συνθήκες θα γίνονται χειρότερες. Και μιλάμε για ένα σταθμό τον οποίο διέρχονται ελάχιστες νταλίκες. Κι όμως αυτό το τριήμερο η κατάσταση ήταν εφιαλτική με πολύωρες αναμονές και στις δύο χώρες. Οι μικροί σταθμοί τόσο των Τούρκων, όσο και των Ελλήνων, η ανυπαρξία χώρων στάθμευσης και το ελάχιστο προσωπικό, δημιούργησαν μια εκρηκτική κατάσταση με πολύ εκνευρισμό σ΄αυτούς που απλά ήθελαν να ξεσκάσουν και να αφήσουν τα χρήματα τους, ο ένας στον άλλο. Οι υπεύθυνοι φάνηκαν να αιφνιδιάστηκαν με την αυξανόμενη κίνηση ταξιδιωτών, τόσο Τούρκων, όσο και Ελλήνων που επιλέγουν το συνοριακό σταθμών “Καστανιών” αντί των “Κήπων”. Αν πραγματικά θέλουμε συνάλλαγμα, αμοιβαία οικονομική και τουριστική ανάπτυξη, αλλά και σχέσεις καλής γειτονίας, πρέπει να ενώσουμε γέφυρες. Όχι μόνο νοητές, αλλά ουσιαστικές και πρακτικές.
