Κείμενο – φωτογραφία: Βάσω Τζιτζικάκη
Η «καμινάδα», όπως συνηθίζουμε να το αποκαλούμε στην Ελλάδα ή αλλιώς το «γλυκό του Δούναβη» είναι από το πιο νόστιμα που μπορεί κανείς να δοκιμάσει στην Κεντρική Ευρώπη, λόγω των πολλών παραλλαγών του. Στα ελληνικά ονομάζεται έτσι λόγω του κυλινδρικού σχήματός του.
Μπορεί να το συναντήσει κανείς στις περισσότερες χώρες του Δούναβη όπως και στην Τσεχία, στην Πολωνία, ακόμα και στην Τουρκία και το Ισραήλ. Το γλυκό αλλάζει όνομα ανάλογα με την χώρα.
Λέγεται ότι η αρχική του προέλευση είναι από την Τρανσυλβανία της Ρουμανίας, γεγονός που θα μπορούσε να αληθεύει καθώς σε σύγκριση με όλες τις χώρες που υπάρχει, εκεί διαφοροποιείται όσον αφορά το μέγεθος του, το οποίο είναι διπλάσιο σε σύγκριση με όλες τις υπόλοιπες χώρες που μπορεί κανείς να το βρει.
Την προέλευση του διεκδικεί σθεναρά και η Σλοβακία η οποία του δίνει την ονομασία “Trdelnik” η οποία το 2007 το καταχώρησε ως προϊόν προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο σκοπός ήταν να προστατευτεί η αρχική συνταγή καθώς παραδοσιακά το ψήσιμο γίνεται σε ανοιχτή φωτιά.
Φτιάχνεται από ζύμη η οποία τυλίγεται γύρω από μία ξύλινη ράβδο. Ψήνεται πασπαλισμένο με ζάχαρη γύρω γύρω με τελικό αποτέλεσμα μία τραγανή αίσθηση στην εξωτερική πλευρά του ενώ από μέσα μία ψωμωτή ζύμη. Πασπαλίζεται με ζάχαρη, κακάο, καρύδα, κανέλα ή ξηρούς καρπούς στην παραδοσιακή μορφή του. Τελευταία η πιο δημοφιλής έκδοση του είναι με γέμιση παγωτού. Είναι αυτή που κάνει θραύση μεταξύ των τουριστών οι οποίοι πληρώνουν μέχρι και οκτώ ευρώ στα μαγαζιά του ιστορικού κέντρου της Πράγας.
Πρόσφατα, άνοιξαν και στην Θεσσαλονίκη καταστήματα που πωλούν «καμινάδες» βάζοντας την δική τους πινελιά και δημιουργώντας παραλλαγές προσαρμοσμένες στα ελληνικά γούστα με ρευστές σοκολάτες έξω και μέσα σε αυτό. Ακόμα, έχει εξελιχθεί και σε αλμυρές γεύσεις, κάτι το οποίο μάλλον δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα.
Είναι ένα γλυκό που θεωρείται παραδοσιακό για πολλές χώρες και όλες διεκδικούν την προέλευση του. Η κάθε μία από αυτές το κάνει με τον δικό της τρόπο, διαφοροποιώντας κάποιες λεπτομέρειες. Τον επισκέπτη, αυτό που τον αφορά σε τελική ανάλυση είναι η γεύση και η απόλαυση, την οποία το γλυκό επιτυγχάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
