Κείμενο: Βάσω Τζιτζικάκη
Το Παρίσι, είναι ένας από τους προορισμούς όνειρο των περισσότερων να το επισκεφθούν. Τα αξιοθέατα του είναι πολλά και όλα μαγευτικά. Ο Πύργος του Άιφελ, το Λούβρο, το ανάκτορο των Βερσαλλιών, η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς στην Μονμάρτη και η Εθνική Όπερα του Παρισίου είναι μόνο λίγα από αυτά.
Ποιος θα φανταζόταν όμως, ότι η πόλη του Φωτός θα φιλοξενούσε ένα τόσο σκοτεινό μουσείο; Το μουσείο των Υπονόμων είναι ένα από τα πιο «περίεργα» μουσεία του Παρισίου, μέσα από αυτό όμως διαφαίνεται το τεράστιο αποχετευτικό σύστημα της πόλης, αλλά και διάφορες πληροφορίες για την ιστορία της. Άλλωστε, μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ και ο Ουμπέρτο Έκο έχουν γράψει για τους υπονόμους του Παρισίου.
Πέντε μέτρα κάτω από την γη λοιπόν, μπορεί να επισκεφθεί κανείς το όχι και ιδιαίτερα «μυρωδάτο» μουσείο που όμως παρουσιάζει ένα μέρος από το τεράστιο αποχετευτικό σύστημα του Παρισίου που έχει έκταση 2.100 χιλιόμετρα! Το μουσείο έχει διάφορα εκθέματα όπως εξοπλισμούς αποχέτευσης από το παρελθόν και το παρόν, τον εξοπλισμό αλλά και τον ρουχισμό των εργατών της αποχέτευσης, τεράστιες ξύλινες μπάλες που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό σηράγγων κάτω από τον Σηκουάνα, καθώς και εκθέματα σχετικά με την ιστορία και των σχεδιασμό του δικτύου. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει και ένας ταριχευμένος αρουραίος σαν έκθεμα, μιας που λέγεται ότι στον κάθε Παριζιάνο, αντιστοιχούν τρεις αρουραίοι οι οποίοι τρώνε και χωνεύουν χωρίς κανένα πρόβλημα ακόμη και το πιο δυνατό δηλητήριο, αφού κάθε μέρα βοηθούν στην κατανάλωση 100 τόνων λυμάτων των υπονόμων! Ανατριχιαστικές ή ακόμη και αηδιαστικές μπορούν να χαρακτηριστούν αυτές οι λεπτομέρειες, όμως για τους Γάλλους είναι ιδιαίτερα σημαντικές και σωτήριες καθώς για αιώνες το Παρίσι ήταν μία πολύ βρώμικη και ανθυγιεινή πόλη με χαντάκια και αυλάκια τα οποία συχνά πλημμύριζαν και γίνονταν εστία μολύνσεων.
Ακόμη και ο γιος του βασιλιά Λουδοβίκου ΣΤ’ πέθανε από μόλυνση αφού έπεσε μέσα σε έναν ανοιχτό υπόνομο! Όταν δε, ανέβαινε η στάθμη του Σηκουάνα, η κατάσταση γινόταν ακόμα πιο ανυπόφορη. Όλα αυτά λύθηκαν τον 19ο αιώνα όταν χαρτογραφήθηκε ένα δίκτυο υπονόμων που σήμερα είναι τόσο μεγάλο που κάτω από την γη υπάρχει μία ολόκληρη πόλη, με δρόμους που έχουν το όνομα της οδού που βρίσκεται από πάνω τους για να μη χαθεί κανείς.
Επιπλέον, διάφορες ιστορίες είναι αυτές που ολοκληρώνουν την εμπειρία, από άτομα που βοήθησαν εν αγνοία τους στον καθαρισμό του δικτύου με την διάδοση της φήμης ότι στους υπονόμους βρίσκονταν «θησαυροί», μέχρι αποδράσεις, μυστικές συναντήσεις ή ακόμη και «εξαφανίσεις» ανθρώπων στο σκοτάδι, κάτω από την κατά τα άλλα πολύβουη πόλη του φωτός.
Το μουσείο των Υπονόμων βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Πύργο του Άιφελ (περίπου 800 μέτρα μακριά) και προσφέρει με πολύ φθηνή τιμή μία ξενάγηση στον κατά τα άλλα γοητευτικό σκοτεινό κόσμο του Παρισίου. Είναι κλειστό μέχρι το τέλος του έτους για ανακαίνιση αλλά αυτή θα έχει ολοκληρωθεί έως ότου μπορέσουμε να το επισκεφθούμε από κοντά και να δούμε και την street art ενός κορυφαίου καλλιτέχνη, του Codex Urbanus, ο οποίος είναι γνωστός σε ολόκληρο το Παρίσι για την τέχνη του και για τις χίμαιρες που έχει ζωγραφίσει σε κάθε γωνιά της πόλης. Η Πόλη του Φωτός, είναι γοητευτική και στην σκοτεινή πλευρά της, αρκεί να επιχειρήσουμε αυτό να το ανακαλύψουμε.
