Είναι το εθνικό έδεσμα της Ισπανίας. Το βλέπεις παντού. Για την ακρίβεια βλέπεις χοιρινά μπούτια να κρέμονται παντού. Σε εστιατόρια, σε καταστήματα τροφίμων, σε μπαρ, σε ειδικά καταστήματα, παντού, κάτι σαν τουριστική ατραξιόν. Υπάρχουν ακόμη και καταστήματα γρήγορης εστίασης που πουλάνε μόνο σάντουιτς με αυτό. Αναφερόμαστε στο Χαμόν, το διάσημο αλλαντικό της Ισπανίας. Πρόκειται για ένα ζαμπόν ωρίμανσης με βαθιά, συμπυκνωμένη γεύση.

Δύο είναι οι σημαντικότερες ποικιλίες του. Το Χαμόν Σεράνο που προέρχεται από το κρέας των λευκών χοίρων που ζουν στις ισπανικές οροσειρές και το Χαμόν Ιμπέρικο από τα πόδια των μαύρων χοίρων που έχουν την καταγωγή τους στην αρχαία Ελλάδα. Στην περιοχή της Δράμας βρέθηκαν τα πρώτα ίχνη μαύρου χοίρου στην Ευρώπη που υπήρχαν εκεί πριν από χιλιάδες χρόνια. Σήμερα χοίροι για το ισπανικό Χαμόν εκτρέφονται και εκτός Ισπανία, όπως η Πορτογαλία, πριν καταλήξουν στις μεγάλες μονάδες μεταποίησης της Ισπανίας.

Οι Ισπανοί ξέροντας καλά το σπορ του μάρκετινγκ και της προώθησης έχουν συνδέσει το Χαμόν με τον τουρισμό που αποτελεί έναν από τους καλύτερους πελάτες του. Δεν υπάρχει τουρίστας στην Ισπανία που να μην το δοκιμάσει. Στο πρωινό, συνοδευτικό στο μεσημεριανό γεύμα, το βράδυ με το κρασί. Οι τουρίστες φεύγοντας το αναζητούν και στις χώρες τους και ας είναι πανάκριβο (πάνω από 100 ευρώ το κιλό).

Έτσι σήμερα, μόνο το Χαμόν προφέρει το 2% του ΑΕΠ της Ισπανίας, δημιουργώντας 80 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Την ίδια ώρα, στη κατά τ’ άλλα γεωργική χώρα μας, όλος ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία) προσφέρουν συνολικά περίπου το 4% του ΑΕΠ. Κάτι πάει λάθος…