Μέσα στο αεροπλάνο όλοι τους χειροκροτούν, για το θάρρος και τον επαγγελματισμό με το οποίο εκτελούν το καθήκον τους, ιδιαίτερα τώρα που πραγματοποιούν πτήσεις επαναπατρισμού εγκλωβισμένων πολιτών πίσω στην πατρίδα τους.

Ωστόσο έξω από το αεροπλάνο τους συμπεριφέρονται σαν λεπρούς και προσπαθούν να τους αποφύγουν. Αναφερόμαστε στους αεροσυνοδούς (γυναίκες και άνδρες) που αυτή την εποχή βιώνουν το δικό τους διπλό δράμα. Αν πιστέψουμε έστω και τα μισά από αυτά που γράφουν σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όλοι προσπαθούν να τις αποφύγουν, καθώς φοβούνται πως είναι μολυσμένες από τον κορωνοϊό. Ακόμη και το φιλικό τους περιβάλλον. Έχουν αναφερθεί προσβλητικές συμπεριφορές και επεισόδια σε βάρος τους, αποκλεισμοί και εκδιωγμοί  από δημόσιους χώρους. Ακόμη και έξωση από το διαμέρισμα τους μετά από απαίτηση των υπολοίπων ενοίκων της πολυκατοικίας. Μπορεί να μην φοβούνται ακόμη και τις πιο ισχυρές αναταράξεις πάνω στο αεροπλάνο, αλλά πολλές αεροσυνοδοί δηλώνουν φοβισμένες όταν κυκλοφορούν με την στολή τους από και προς το αεροδρόμιο. Λένε πως «κανένα ταξί δεν σταματά να μας πάρει και στις δημόσιες συγκοινωνείς οι περισσότεροι δεν κρύβουν την ενόχληση τους όταν μας βλέπουν, Συχνά μας μιλούν άσχημα».

Την ίδια ώρα ζουν ένα δράμα καθώς καθημερινά χιλιάδες αεροσυνοδοί τίθενται σε αργία, αφού οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες καθηλώνουν το στόλο τους. Χιλιάδες από αυτές δεν θα επιστρέψουν στη δουλειά τους καθώς όσο αργεί το τέλος του εφιάλτη, τόσο πιο αργά θα πάρει μπρος η μηχανή της παγκόσμιας αεροπορικής βιομηχανίας.