Αν και η διεθνής επιβατική αεροπορία βίωσε και εν μέρει συνεχίζει, την πιο δύσκολη εποχή στην νεότερη ιστορία της, οι αεροπορικές εταιρείες δείχνουν μια αξιοσημείωτη αντοχή, ίσως λόγω των σημαντικών ενισχύσεων που έλαβαν από τις κυβερνήσεις.
Ωστόσο κάποιες δεν τα καταφέρνουν και κλείνουν, αν και φέτος αυτές που έκλεισαν μέχρι στιγμής, είναι λιγότερες ακόμη και από την εποχή πριν την πανδημία.
Στην Τουρκιά κήρυξε πτώχευση η αεροπορική εταιρεία Onur Air, η οποία είχε έδρα στην Κωνσταντινούπολη και ο στόλος της αποτελούνταν από 33 Airbus διαφόρων τύπων.
Είχε ιδρυθεί το 1992 και εκτελούσε τακτικές εσωτερικές πτήσεις και διεθνείς πτήσεις τσάρτερ. Δεν πετούσε προς και από την Ελλάδα. Το ιστορικό της ήταν πλούσιο με συμβάντα αεροπορικής ασφάλειας (όχι θανατηφόρα), με αποτέλεσμα τον περασμένο Νοέμβριο οι Τουρκικές αρχές να μην ανανεώσουν την άδεια λειτουργίας, οπότε καθήλωσε το στόλο της.
Ένα από τα περιστατικά συνέβη την πρωτοχρονιά του 2007, όταν κατά την προσγείωση ενός αεροσκάφους McDonnell Douglas MD-88 στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, άνοιξε η καταπακτή με αποτέλεσμα οι αποσκευές των επιβατών να σκορπιστούν στο διάδρομο προσγείωσης.
Στη Ρωσία, που λόγω της αιματηρής εισβολής της στην Ουκρανία βιώνει μέρες αεροπορικού αποκλεισμού, έκλεισε η Royal Flight airlines. Είχε ιδρυθεί το 1992 ως Abakan-Avia στην Αμπακάν ή Αμπακάνσκ, πρωτεύουσα της αυτόνομης ρωσικής περιοχής του Χακάς ή Χακασίας στη νότια Σιβηρία, κοντά στα σύνορα με τη Μογγολία. Τον Ιούλιο του 2014 αγοράστηκε από το γνωστό ρωσικό ταξιδιωτικό γραφείο Coral Travel και μετονομάστηκε σε Royal Flight Airlines. Εκτελούσε κυρίως τουριστικές πτήσεις τσάρτερ και ανάμεσα στους προορισμούς ήταν κατά καιρούς η Κέρκυρα, η Κως και η Ρόδος. Ο στόλος της αποτελούνταν από 15 Boeing διαφόρων τύπων.
