Κείμενο-φωτογραφίες: Omorfa taxidia
Τα πρωϊνά στα ξενοδοχεία είναι λίγο-πολύ αναμενόμενα. Συνήθως σε μπουφέδες, όπου ανάλογα το επίπεδο του καταλύματος μπορείτε να βρείτε από τα βασικά είδη ( Continental breakfast), όπως ζεστά ή κρύα ροφήματα, κέικ, κάποιο τυρί ή αλλαντικό, μέχρι μια τεράστια ποικιλία πιάτων με γλυκά, αλμυρά, φρούτα κτλ, που δεν ξέρεις τι να πρωτοφάς ( English η American breakfast). Οι αίθουσες στην πλειοψηφία τους προσεγμένες και καθαρές, με τους σερβιτόρουςσυνεχώς να καθαρίζουν, να γεμίζουν μπουφέδες κτλ.
Σε ταξίδι μας στην Πορτογαλία και συγκεκριμένα διερχόμενοι από την πόλη Vila Real η οποία βρίσκεται σε απόσταση περίπου εκατό χιλιομέτρων ανατολικά του Πόρτο, επιλέξαμε να κοιμηθούμε σε ένα αρκετά φτηνό (35 ευρώ το δίκλινο), αλλά αξιοπρεπέστατο κατάλυμα. Όταν ήρθε η ώρα να πάρουμε το πρωινό μας, μπήκαμε σε ένα δωμάτιο εκτός ξενοδοχείου, το οποίο έμοιαζε σαν παρεϊστικη παραδοσιακή ταβέρνα, αλλά κυρίως σαν καθιστικό αγροτικού σπιτιού. Μια ξυλόσομπα “μπουμπούνιζε”, ενώ η συμπαθητική και ευγενική γιαγιά που μιλούσε μόνο Πορτογαλικά, μας ζέστανε γάλα και έφτιαξε καφέ φίλτρου. Παράξενο αλλά με κινήσεις στη νοηματική και επικοινωνία στα Ελληνοπορτογαλικά καταφέραμε να συνεννοηθούμε τέλεια !
Ο υποτυπώδης μπουφές είχε όλα τα βασικά όπως τυρί, αλλαντικά, γιαούρτι, χυμούς, γάλα κακάο κτλ, αλλά μας έκαναν εντύπωση τα ξερά σύκα, αλλά και τα φρούτα τα οποία από την μέτρια εμφάνιση και την υπέροχη γεύση τους θα πρέπει να μαζεύτηκαν από τα χέρια της γιαγιάς στο διπλανό μπαξέ. Όταν δε βάλαμε πάνω στη σόμπα το χωριάτικο ψωμί, με το βούτυρο ή το τυρί να λιώνουν ( όπως κάναμε κάποτε στα χωριά μας στην Ελλάδα), ένα νεαρό ζευγάρι Πορτογάλων ενθουσιάστηκε με την εικόνα και έκανε το ίδιο, ενώ ταυτόχρονα η γιαγιά και πάλι στη νοηματική, μας παρότρυνε να ψήσουμε κι άλλο ψωμί πάνω στην καυτή σόμπα !
Νιώθαμε πολύ παράξενα εκείνες τις στιγμές. Βιώναμε μια ακόμη μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία, σε ένα περιβάλλον απόλυτα παραδοσιακό και αυθεντικό, σχεδόν πίσω στο χρόνο. Πως είναι τα συμβατικά ξενοδοχεία που γνωρίζουμε; Καμία σχέση !Ταυτόχρονα δίπλα στο ζουμερό μισοσάπιο αχλάδι από το μπαξέ της γιαγιάς και τα ξερά σύκα, είχαμε το έντυπο ηλεκτρονικών διοδίων από την εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων, ίσως για να μας υπενθυμίσει το έτος και τη σύγχρονη εποχή που ζούμε. Τελικά, όλα σε αυτό το ταξίδι της ζωής είναι τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά. Κι όμως τόσο υπέροχα !
