Ας το παραδεχθούμε. Πρέπει να ζούμε τα πιο ωραία αεροπορικά χρόνια. Το κόστος μετάβασης με αεροσκάφος έχει γίνει απίστευτα προσιτό σχεδόν για όλους μας, με τιμές πολύ συχνά εξαιρετικά χαμηλές. Με προϋποθέσεις φυσικά, όπως να κλείσεις λίγο νωρίς ή να επιλέξεις συγκεκριμένες ημέρες και ώρες πτήσεων. Πολλοί βουλεύονται με αυτό που θα βρουν και όχι με αυτό που πραγματικά τους βολεύει.
Ειδικά στη “χρυσοφόρα διαδρομή” μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης , τα αεροπλάνα της Aegean της Ryanair αλλά και της Ellinair, πηγαινοέρχονται όλα σχεδόν γεμάτα. Και όχι μόνο από ευκατάστατους επιχειρηματίες και στελέχη εταιρειών όπως παλιά.
Όλοι έχουν δικαίωμα πλέον να σύρουν με χάρη τη βαλίτσα, στις πολυτελείς αίθουσες αναχωρήσεων του Ελ. Βενιζέλος. Στριμωγμένοι οικονομικά φοιτητές που κάποτε έπαιρναν το νυχτερινό άθλιο τραίνο του ΟΣΕ με συνεχείς στάσεις σε Ραψάνη, Παλαιοφάρσαλα, Λιανοκλάδι και άλλους τριάντα σταθμούς, στρατιώτες με 4ήμερη αγροτική-τιμητική-αιμοδοτική άδεια, χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι και μπουχτισμένες από τη ρουτίνα νοικοκυρές που μετέβαιναν στο παρελθόν με το ΚΤΕΛ και στάση “Φαντασία” στη Λάρισα και Αλαμάνα για ρυζόγαλο και λουκούμια “Καταραχιά”, επιλέγουν σήμερα την αεροπορική μετάβαση, ψωνίζοντας επώνυμες κολόνιες και σοκολάτες Milka από τα καταστήματα Travel Value. Χωρίς σκέψη θα πεταχτούν στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα και θα πάνε στη Ρώμη ή το Βερολίνο απλά γιατί βρήκαν εισιτήριο με 39,99 ευρώ.
Σε πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα όμως και βγαίνοντας από το αεροσκάφος, μας περίμενε μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη στο γκισέ του προαστιακού. “Η απλή μετάβαση για Αθήνα κοστίζει κύριε 10 ευρώ, ενώ αν κλείσετε με επιστροφή απολαμβάνετε έκπτωση και θα πληρώσετε 18 ευρώ συνολικά. Αν φυσικά επιθυμείτε υπάρχει και αστικό με κόστος 6 ευρώ η απλή διαδρομή”. Αυτό το “απολαμβάνετε” φυσικά δεν το είπε, αλλά μάλλον θα το φώναξε δυνατά από μέσα της η βαριεστημένη υπάλληλος.
Δεκαοχτώ ευρώ; Μα για να έρθουμε με το αεροπλάνο από Θεσσαλονίκη αλλά και να επιστρέψουμε, δώσαμε μόλις τριάνταέξι ευρώ και θέλετε δεκαοχτώ ευρώ για να δούμε από μακριά το Κορωπί, την Κάντζα και τη Δουκίσσης Πλακεντίας; Υπάρχει και η λύση του ταξί φυσικά που κάποιες φορές αν είσαι παρέα τεσσάρων ατόμων ίσως και να συμφέρει περισσότερο, αφού θα σε πάει και ακριβώς στον προορισμό σου και όχι σε κάποιον σταθμό μετρό.
Τελικά πόσο φτηνό είναι το “φτηνό”; Πόσο συμφέρει άραγε να πάρεις το αεροπλάνο, αντί το τραίνο ή το λεωφορείο, που συνήθως οι σταθμοί τους είναι μέσα στις πόλεις; Διότι όταν κάνεις ταμείο συνολικά, θα δεις ότι η δαπάνη μετάβασης περιλαμβάνει και “κρυφές χρεώσεις” όπως αυτές του προαστιακού, οι οποίες δεν είναι καθόλου αμελητέες οικονομικά.
Ότι κι αν συμβαίνει, εσείς μην κοιτάτε μόνο το “δέντρο” που είναι το αεροπορικό εισιτήριο, αλλά δείτε και το “δάσος”. Υπολογίστε όλες τις παραμέτρους όπως οι επιπλέον μετακινήσεις, ο συνολικός χρόνος μετάβασης, η ταλαιπωρία, το συνολικό κόστος, αλλά και οι προσφορές που διατίθενται.
Και καλό σας ταξίδι !
