Τυχαία στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», έπεσε στα χέρια μας ένα έντυπο ταξιδιωτικού γραφείου το οποίο δραστηριοποιείται στην Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία. Ήταν προπέρσινο αλλά μικρή σημασία έχει. Ξεφυλλίζοντας το, μας έκανε να ονειρευτούμε ωραία όμορφα ταξίδια.
Κάναμε επίσης κάποιες διαπιστώσεις σχετικά με τη φιλοσοφία των ξένων στα ταξίδια, αλλά μπήκαμε και στον πειρασμό και το συγκρίναμε με αντίστοιχα έντυπα των τουριστικών γραφείων στη χώρα μας.
Καλό θα είναι όσοι εμπλεκόμαστε στον τουρισμό, και όταν «αντιμετωπίζουμε» ξένους πελάτες, συνεργάτες κτλ, να γνωρίζουμε τα «θέλω τους» και τη νοοτροπία τους. Όχι μόνο, τι σκεφτόμαστε και θέλουμε εμείς, αλλά κυρίως τι θέλουν αυτοί.
Σχετικά με την κατανομή των προορισμών, είδαμε ότι τους «πουλάνε» συνδυαστικά. Η Ελλάδα πηγαίνει με την Τουρκία, ( λίγα χρόνια πριν, θα γελούσαμε αν το βλέπαμε.), τη Βρετανία με την Ιρλανδία (λογικό), τη Γαλλία με την Ισπανία, τη Σκανδιναβία με τη Ρωσία, ενώ η έκπληξη είναι η Ιταλία η οποία παίζει ως κεντρικός προορισμός, και με ψιλά γράμματα έχει συνοδευτικά, την Ελβετία, Γερμανία, Τσεχία, Αυστρία και άλλες χώρες.
Έξυπνες οι φωτογραφικές παρουσιάσεις των τοπικών αντιπροσώπων στις διάφορες χώρες, ενώ υπάρχουν σε όλο το έντυπο στοιχεία με αποστάσεις ανά χλμ, ανά μέσο, ανά χρόνο, θερμοκρασίες ανά περίοδο, προτάσεις ποια εποχή είναι η καλύτερη για να ταξιδέψετε, σημεία στο χάρτη που ακριβώς είναι τα ξενοδοχεία που θα επιλέξετε, χάρτες διαδρομών, θεματικές προτάσεις όπως η γαστρονομία κτλ
Κάποια από τα παραπάνω τα είδαμε και σε Ελληνικά έντυπα, αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε στο να κάνουμε τις ταξιδιωτικές μπροσούρες πιο ελκυστικές και πρακτικές.