Αποστολή: Πάνος Γεωργιάδης
Κατά τη διάρκεια του πολύωρου οδικού μας ταξιδιού από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό τη Σπάρτη ( 750 χλμ και 19 σταθμοί διοδίων !) για την κάλυψη της Διεπιστημονικής Διημερίδας η οποία είχε θέμα: “Περιφερειακή Πολιτική, Τουρισμός και Μ.Μ.Ε.”, χτυπά το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής είναι πολύ καλός φίλος ταξιδιωτικός πράκτορας από τη Θεσσαλονίκη. – ” Που πηγαίνετε πάλι βρε; Που βρίσκετε την όρεξη να τρέχετε άσκοπα από εδώ κι από εκεί; Εμείς βαρεθήκαμε τα λόγια, λόγια, λόγια. Δεν βλέπετε ότι χανόμαστε; Είστε εκτός τόπου και χρόνου; Δε βλέπετε ότι κλείνουμε τις επιχειρήσεις μας, αφανιζόμαστε σαν κλάδος, χρωστάμε παντού; Δεν μπορείτε να κατανοήσετε ότι “γονατίσαμε” οικονομικά ή ψυχικά; Και γιατί δεν λέτε τίποτα που κανείς δεν μας υποστηρίζει, αλλά αντίθετα είναι όλοι εναντίον μας; Κουραστήκαμε από τις υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια.”
Οι φωνές απόγνωσης του φίλου ταξιδιωτικού πράκτορα, μας έβαλαν σε σκέψεις, μας προβλημάτισαν, ψάχναμε κι εμείς λογικές απαντήσεις. Είχε πολλά και μεγάλα δίκια. Άραγε αξίζει τόσος κόπος για να ακούσουμε για άλλη μια φορά ” λόγια, λόγια, λόγια”; Και τι μπορούμε να κάνουμε εναλλακτικά; Να τα παρατήσουμε και να περιμένουμε καρτερικά τους τίτλους τέλους ;
Με την άφιξή μας στη Σπάρτη και την αίθουσα “Λακώνων Ποιητών Νικηφόρου Βρεττάκου και Γιάννη Ρίτσου” του Διοικητηρίου της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας , διαπιστώνουμε πως είμαστε “εμείς κι εμείς”. Σαν να γύρισε την πλάτη στην εκδήλωση η μικρή τοπική κοινωνία της Σπάρτης. Επιπλέον καταλαβαίνουμε πως υπάρχει και κάποιο πρόβλημα με την απουσία των περισσότερων τοπικών μέσων ενημέρωσης. Μήπως τελικά είχε δίκιο ο φίλος από τη Θεσσαλονίκη ότι είμαστε εκτός τόπου και χρόνου; Μήπως τελικά ήρθαμε τζάμπα στη Σπάρτη; Άραγε το παιχνίδι χάθηκε οριστικά κι ας απολαύσουμε τουλάχιστον τη γνωριμία με την πόλη;
Αφού έχουμε υποστεί τους καθιερωμένους χαιρετισμούς και έχουμε ακούσει τις θαυμάσιες χορωδίες παιδιών και ηλικιωμένων από τη Σπάρτη και το Γύθειο αντίστοιχα, έρχεται η ώρα των εισηγήσεων. Και εκεί που λέγαμε, πότε θα αρχίσουμε να χασμουριόμαστε και να περιμένουμε πότε θα φύγουμε, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοια συνέδρια, έρχεται η ώρα των ομιλιών. Σχεδόν όλοι οι εισηγητές, μας καθήλωσαν κυριολεκτικά με αυτά που ακούγαμε και βλέπαμε. Λες και ήταν όλοι τους συννενοημένοι και είχαν υποκλέψει την τηλεφωνική μας επικοινωνία με τον φίλο από τη Θεσσαλονίκη. Ηθελημένα ή άθελα -ο καθένας με το δικό του θέμα και τρόπο- έδιναν απαντήσεις στους προβληματισμούς και τα ερωτήματά μας, για το πως φτάσαμε σε αυτή την τραγική κατάσταση, αλλά κυρίως τι μπορούμε να κάνουμε που είναι και το ζητούμενο. Δεν έχει σημασία ποιος είπε τι. Σημασία έχει πως δεν ακούσαμε ούτε ωραιοποιημένα λόγια ότι όλα είναι θαυμασία, αλλά ούτε και λόγια μιζέριας και κλάψας. Τόσο οι Σπαρτιάτες όσο και οι καλεσμένοι εισηγητές, έκαναν την αυτοκριτική τους, ανέλυσαν τα πλεονεκτήματα της Σπάρτης και της Μυθικής Πελοποννήσου, του πολιτισμού, των μύθων, της ιστορίας, αλλά και τόλμησαν να αναδείξουν τα μειονεκτήματα ή τα λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος. Ρεαλιστικά και κατάματα… Με Λακωνικότητα και λεβεντιά. Επισημάνθηκαν τα καλά νέα όπως η πτήση τσάρτερ της Air Serbia για την Καλαμάτα, τους 30.000 επιβάτες που αυξήθηκαν σε 110.00 , το Συνέδριο Βρετανών τουριστικών πρακτόρων που πραγματοποιήθηκε στην Καλαμάτα και θα φέρει μεγάλη αύξηση μελλοντικά στον τουρισμό της περιοχής, αλλά και το τραγικό πρόβλημα να μην υπάρχει σταθερή λεωφορειακή σύνδεση με ΚΤΕΛ από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας στη Σπάρτη!
Έγιναν ιδιαίτερες αναφορές στο αρχαίο παρελθόν της πόλης, τη σχέση με το σήμερα, αλλά και τις προοπτικές μέσα από προτάσεις για ένα καλύτερο τουριστικό μέλλον.
Κάποια από αυτά που ακούσαμε και μας άρεσαν ήταν : ” Πρέπει να αποδείξουμε πως αγαπάμε πρώτα εμείς τη Σπάρτη και μετά οι επισκέπτες. Κι αν την αγαπάμε, αυτό πρέπει να γίνει από όλους μαζί ενωμένους και όχι ξεχωριστά και ο καθένας με το δικό του τρόπο…Ας αφήσουμε επιτέλους την εσωστρέφεια, μόνοι δεν κάνουμε τίποτα “. -Το άκουσες φίλε ταξιδιωτικέ πράκτορα; Ενωμένοι και όχι χωριστά… Άλλος ομιλητής αναφέρθηκε στη φιλοσοφία των αρχαίων Σπαρτιατών σχετικά με τον “τουρισμό”: Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες δεν καταδεχόταν να κάνουν τουριστική πολιτική αλλά το πετύχαιναν με τη συμπεριφορά τους για έτσι πίστευαν ότι είναι αυτονόητο. Τα έδιναν όλα για να είναι πραγματικά καλοί και όχι για να φαίνονται απλά καλοί. Για να πετύχεις πρέπει να παρουσιάσεις κάτι μοναδικό και πολύ καλό σε σχέση με τους άλλους. Όταν στήνεις ένα σύστημα από την αρχή λάθος, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα μεγάλο κακό…”
H διεπιστημονική διημερίδα “Περιφερειακή Πολιτική, Τουρισμός και Μ.Μ.Ε.” διοργανώθηκε από το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με τη Ένωση Επαρχιακού Τύπου, την Εταιρεία Επιστημόνων Επικοινωνίας και Δημοσιογράφων Τ.Α.Δ. και την Περιφέρεια Πελοποννήσου – Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας και υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού. Πρόεδρος και ψυχή της Οργανωτικής Επιτροπής ήταν η Τέσσα Δουλκέρη Καθηγήτρια Κοινωνιολογιας του Α.Π.Θ.—Πρόεδρος της Ο.Ε., η οποία επιπλέον παρουσίασε το βιβλίο της : ” Τουριστική επικοινωνία στην Ελλάδα”.
Οι θεματικές ενότητες ήταν :
Περιφερειακή Πολιτική και Τουρισμός – Η περίπτωση της Πελοπονήσου —Λακωνίας.
Ο ρόλος των Μ.Μ.Ε. του Διαδικτύου, των Νέων Μέσων και του Τουρισμού σε θέματα Περιφερειακής πολιτικής
Το προσφυγικό ζήτημα και οι συνέπειες του.
Με το πέρας της διημερίδας οι συμμετέχοντες ξεναγήθηκαν στην Αρχαία Σπάρτη.
