“Μα τι διάολο τουριστικό γραφείο είστε που δεν μπορείτε να μα βρείτε ένα δωμάτιο στην Μύκονο”, φώναζε χθες Παρασκευή ένας κύριος μέσα σε τουριστικό γραφείο της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο όταν έλεγε ένα δωμάτιο δεν εννοούσε ένα οποιοδήποτε δωμάτιο, άλλα ένα καλό και φθηνό και το κυριότερο το ζητούσε χθες για σήμερα. “Ακριβό βρίσκω και στο ίντερνετ ” έλεγε ο εν λόγω κυρίως που ήθελε επίσης το ξενοδοχείο να δέχεται και σκύλους.
Τέτοιες σκηνές εξελίχθηκαν ουκ ολίγες φορές στα μεγάλα τουριστικά γραφεία της χώρας καθώς η κίνηση ήταν ζωηρή. Ωστόσο οι περισσότεροι από τους πελάτες, αυτό που ζητούσαν ήταν ένα πακέτο για… αύριο. Δηλαδή για τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου.
Όταν τους έλεγαν ότι δεν υπάρχει τίποτε πλέον καθώς πουλήθηκαν όλα, άλλοι νεύριαζαν, άλλοι απογοητεύονταν, άλλοι παρακαλούσαν, άλλοι εκλιπαρούσαν, άλλοι πρόσφεραν κάτι τις παραπάνω για να πάρουν τη θέση κάποιων άλλων που είχαν ήδη κλείσει από νωρίς, άλλοι φώναζαν σαν να τους αρνιόντουσαν κάτι που το δικαιούνταν. Ένας μάλιστα έλεγε και ξαναέλεγε πως η γυναικά του έχει ήδη ετοιμάσει τις βαλίτσες και ότι έπρεπε οπωσδήποτε να βρουν κάπου να πάνε. Τον ρώτησαν γιατί δεν το φρόντισε ποιο μπροστά και απάντησε πως έψαχνε εδώ και καιρό μόνος του, αλλά τελικά δεν βρήκε γι΄αύτο και αναγκάστηκε (η λέξη που χρησιμοποίησε) να απευθυνθεί σε τουριστικό γραφείο. Μια άλλη κυρία φώναζε λέγοντας “καλά μας κοροϊδεύεται; Αφού δεν έχετε τίποτε τότε γιατί έχετε διαφημίσεις στη βιτρίνα για εκδρομές αφού έχουν εξαντληθεί; Κάτι άλλο παίζεται εδώ μέσα…” έλεγε η κυρία προσπαθώντας να εξηγήσει με όρους συνομοσιολογίας αυτό που της συμβαίνει.
Γεγονός είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μας δεν γνωρίζει πως να αγοράσει διακοπές. Με πρωτοφανή αφέλεια νομίζουν ότι κάθε τουριστικό γραφείο έχει μερικά δωμάτια καπαρωμένα σε κάθε ξενοδοχείο, μερικές θέσεις σε κάθε πτήση, σε κάθε ακτοπλοϊκό δρομολόγιο , μήπως και εμφανιστεί ένας απίθανος στο πάρα πέντε και τα ζητήσει. Είναι οι ίδιοι που συγκρίνοντας μήλα με πορτοκάλια γκρινιάζουν πως οι Έλληνες πληρώνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα ποιο ακριβά από τους ξένους, αλλά δεν αναρωτιούνται με ποιο τρόπο αγοράζει ο ξένος τις διακοπές του και με ποιον ο ίδιος. Είναι οι ίδιοι που μιλούν απαξιωτικά για τα τουριστικά γραφεία, τα οποία θεωρούν άχρηστα, καθώς νομίζουν πως το ίντερνετ είναι ένα μαγικό κουτί που βγάζει από μέσα φθηνές διακοπές και ταξίδια. Είναι οι ίδιοι που νομίζουν πως μπορούν να τα κλείσουν όλα μονοί τους, αλλά όταν βρουν τα δύσκολα τρέχουν στα τουριστικά γραφεία και φωνάζουν σώστε μας… Αν δεν το πιστεύετε, πατέ αυτές τις μέρες σε ένα τουριστικό γραφείο, ακούστε τους διαλόγους μεταξύ προσωπικού και πελατών και θα καταλάβετε…